Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Om een ontbijt te bekomen, moesten wij de ons aanbevolen herberg del Sole gaan opzoeken, gevestigd in een vervallen paleis, dat voor verreweg het grootste gedeelte woest en ledig staat.
Wij konden ons ongeveer vijf zeemijlen van Matauta verwijderd hebben en zaten juist in de roef ons tweede ontbijt te gebruiken, toen de stuurman, die de wacht op het dek had, binnenkwam en tot den kapitein zeide: "Er komt een onweer opzetten, kapitein. Onmiddellijk sprongen wij op en begaven ons naar het dek.
Gedurende het laatste gedeelte van dit gesprek, hadden mijn moeder en Suzanna eenig ontbijt uit de kast gekregen en mij voorgezet.
"Waart gij daarom gisteravond en heden aan het ontbijt zoo stil en afgetrokken?" vroeg mijn moeder: "en waarom hier niets van gezegd?"
Op zekeren morgen aan het ontbijt zeide Sid: "Tom, je woelt tegenwoordig den ganschen nacht door en je praat zoo in je slaap, dat je me uren wakker houdt." Tom verbleekte en sloeg de oogen neder. "Dat is een kwaad teeken," zeide tante Polly, ernstig. "Je hebt toch niets op je geweten, Tom?"
Hij leeft geheel voor zijn Maria Louise, ontbijt lang met haar, gaat met zijn vrouw wandelen, leert haar zelfs paardrijden, stoeit en speelt met haar, alsof hij een schooljongen is. Niets is hem te veel, maar sinds hem de heugelijke gebeurtenis bekend is geworden, kan men hem zijn paleis haast niet meer uit krijgen.
Des morgens tegen tien uren, na het ontbijt, wanneer 't haar gelukt was haar vader voor een kwartier mede naar den tuin te troonen, en zij met hem op de stoep in de zon wandelde, terwijl ze zijn gekwetsten arm in den haren hield, lette zij er niet op, dat zij telkens lachte en gelukkig was. Jean Valjean was verrukt, haar weder blozend en opgeruimd te zien worden.
"Gewonnen!" riep ze en stormde door naar de achterkamer, waar mevrouw Van Brakel bezig was voor 't ontbijt te zorgen. "Dag, moesje." "Kindje, kindje, ik was werkelijk bang, dat je nooit klaar zou komen." "Ik heb het gewonnen, moesje. We deden wie 't eerst beneden was. Door telde en flap! gooide ik mijn beenen over de leuning, nou en toen was ik 't eerst beneden.
Maar ik wil geen tijd verliezen, laat derhalve het ontbijt brengen." »Woont gij te Drammen?" vroeg de waardin, die Hulda een wenk gaf, om dadelijk voor het ontbijt te zorgen. »Ja, wat is daar bevreemdends in, dat ik te Drammen woon?" Vrouw Hansen antwoordde op die vraag niet, maar staarde nadenkend voor zich.
Na in een der woningen van het dorp een haastig ontbijt te hebben gebruikt, ten aanschouwe eener nieuwsgierige en lastige menigte, stijgen wij onverwijld weder te paard.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek