Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 9 juli 2025


"Ik ben niet ondeugend meer," zeide zij tot hen, "en Rodolphe heeft mij vergiffenis geschonken. Als hij mij bij zich wij houden, zal ik klompen aantrekken en een halsdoek omdoen. Zijde is niet goed voor mijn gezondheid," voegde zij er met een hartverscheurend glimlachje aan toe. Op aandringen van Marcel had Rodolphe een van zijn vrienden, die pas dokter geworden was, laten halen.

Ja, merkte Feizi, misschien wel wat ondeugend, aan, van dien wijsgeer, die een tijd lang ook op de gunst van Zijne Majesteit mogt bogen, toen hij nog de geheimen der Yoga-leer beloofde te onthullen. Veel is daar echter niet van gekomen voor zoover ik weet.

Hij sprak het eerst z'n moeder; Louis was al naar kantoor; en de manier, waarop zij hem ontving, staande, parmantig, schuddend haar grijze hoofd, met haar gewonen schalkschen glimlach en ondeugend glinstrende oogjes, bracht wat wrevel in zijn ernst, maar maakte hem toch nog droger, traag-bedaarder.

Eensklaps kwam een windvlaag, die recht ondeugend en moedwillig om het meisje heen dwarlde, haar als een boschgod pakte, die eene nimf omarmt, en haar kleed, dit kleed heiliger dan dat van Isis, bijna tot aan den kouseband oplichtte. Een fraai gevormd been kwam te voorschijn. Marius zag het. Hij was woedend van toorn.

"Voorwaar niet kwaad bedacht! finantiëele talenten kan men u niet betwisten dat gij ongelukkig zijt geweest in uwe speculaties wie kan dat helpen?" "Gij zijt nog even ondeugend, als vroeger, overste! toen ik het geluk had u hier eenige malen te ontmoeten; in dit geval echter zijn uwe verwijten ongegrond, want het was werkelijk het ongeluk, dat ons vervolgde."

Alle Woensdagen namelijk leverden de leerlingen die 't minst ondeugend waren geweest, en daarom waard gekeurd werden meetedingen naar den lauwer der eer, een gedicht op 'n onderwerp dat de meester had opgegeven.

»Neen, want ik zal zeggen zooals het is, de jongens waren zoo ondeugend en Dientje.... dag Dientje tot Maandag!" maar reeds werd het praatstertje door hare onvriendelijke bonne wat ruw bij de hand gevat, en haastig voortgetrokken, er was niets meer te verstaan. Haar vriendinnetje werd weer op andere wijze begroet. »Heden mijn tijd, Dientje! wat ziet uwé d'r haveluinig uit.

"Vraag eens aan je Mama, of ze ooit gehoord heeft dat er tijgers in dit land zijn." "Nooit," antwoordde Mevr. Weldon. "Nu goed!" zei neef Benedictus, die bij toeval op de hoogte van het gesprek was, "al zijn er dan geen tijgers of geen leeuwen in de Nieuwe-Wereld, wat volkomen waar is, dan vindt men er toch conguars en jaguars." "Zijn die ondeugend?" vroeg de kleine Jack.

Hij moest plechtig beloven, nimmer meer zoo ondeugend en onvoorzichtig te zijn. 'Dat kan ik niet, zeide hij vastberaden. Daar zag men vreemd van op. Hij werd ondervraagd, gesmeekt, bedreigd. Maar hij dacht aan Windekind en hield vol. Wat konden hem straffen schelen als hij Windekind's vriendschap maar behield en wat zou hij niet voor Windekind willen lijden!

"Ondeugend?" antwoordde Harris, "één inlander durft die dieren wel aanvallen en wij zijn niet zoo velen, Hercules alleen is sterk genoeg om twee jaguars tegelijk te verbrijzelen, een met elke hand!" "Zal je goed oppassen, Hercules," zei toen de kleine Jack, "en als je een beest ziet dat komt om ons te bijten...."

Woord Van De Dag

galoppeer

Anderen Op Zoek