Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
't Hangt van haar af, of de hoop drek, dien zij aan den paal gooit, vet of mager is. In den bezem kan goedheid zijn. Deze voddenraapster was dankbaar; zij glimlachte welk een glimlach! tot de drie portiersters. Zij spraken onder elkander het volgende: "Zeg! is uw kat nog altijd even ondeugend?" "Mijn Hemel! gij weet immers, dat de katten de natuurlijke vijandinnen der honden zijn.
"Maar," voegde ze er ondeugend aan toe, alsof ze mij mijn onverschilligheid voor Séphora's liefde verweet, "ook al had ik haar schoonheid niet hooren roemen, zou ik op dat punt wel gerust zijn, daar ik uw kieskeurigheid ken." De beide heeren stemden niet alleen in mijn huwelijk toe, ze wilden ook alle kosten daarvan voor hunne rekening nemen.
Door te strenge straf zou ze den jongen verbitteren en veel invloed verliezen. Het overigens normaal gehoorzame kind, mocht ook niet in verhouding gestraft worden tot de ongehoorzaamheid, die hij had begaan. De hartstocht had de waardebepaling voor een deel in het bewustzijn weggedrongen. Hij heeft niet kunnen beseffen, hoe ondeugend hij gehandeld had. Mevrouw X. strafte hem toch streng.
Dan krijgt hij 'en blok aan zen been, want hij is te oud om op de bok gelegd te worden, en men kan em ook niet op zen bochel slaan; maar wat is 't as ie met het blok loopt? Dan zeit ie teugen de kinderen: St ... jongens! Klaas is ondeugend geweest; Klaas het 'en graantje gepikt; en de Vader het Klaas al zen centen afgenomen. Je begrijpt wel, meheer, dat ie dan nog meer opdoet".
Hij vindt u, laat me dit vooraf zeggen, zéer, zeer sympathiek en een lief mama-tje voor haar jongens. Maar hij meent verder, dat u onbekwaam is heel veel van iemand te houden; hij vindt u een vrouw zonder passie en melancholiek zonder reden, alleen uit wat verveling. Hij denkt, dat u zich verveelt! Zij zag hem geheel en al ontsteld aan, en ze zag hem ondeugend lachen.
Maar juist toen zij haast gedaan had, kwam door eene ongelukkige beweging een eindje van het lint uit hare mouw kijken en viel Ophelia in het oog. Dadelijk schoot zij er op toe. "Wat is dat?" zeide zij. "Gij ondeugend, goddeloos kind, dat hebt gij gestolen!" Het lint werd uit Topsy's mouw gehaald en toch werd de kleine niet het minste verlegen.
Weet ge, Cosette, dat uw man zeer schoon is? Ha, goed, ge hebt een fraai geborduurd kraagje om. Ik houd van dat patroon. Uw man heeft het gekozen, niet waar? Maar ge moet nog shawls hebben. Mijnheer Pontmercy, laat mij als vroeger tot haar spreken. 't Zal niet lang meer duren." En Cosette zeide, hem berispend: "Hoe ondeugend van u, zoo lang van ons afwezend te zijn. Waar zijt ge toch geweest?
"En zeg mij nog meer. Ik begrijp wel, dat gij nog andere dingen moet weggenomen hebben, sedert gij in huis zijt, want ik heb u gisteren den geheelen dag laten rondloopen." "Och, Juffrouw, ik heb dat roode dingetje van Jongejuffrouw Eva, dat zij om haar hals heeft." "Hebt gij dat gedaan, ondeugend kind! Nu, en wat meer?" "Ik heb Rosa's oorbellen genomen die roode." "Ga terstond alles hier halen."
Dat was nu juist een antwoord, dat de jongen vroeger niet ongestraft zou gelaten hebben, als hij nog Niels, de ganzenjongen, was geweest, maar nu was hij alleen bang, dat ook de wilde ganzen zouden hooren, hoe ondeugend hij kon wezen.
De verharde onverschilligheid was verdwenen; deze was vervangen door gevoel, hoop, verlangen en een streven naar het goede een streven dat ongeregeld was en dikwijls afgebroken werd, maar toch telkens werd hervat. Eens, toen Topsy bij Ophelia was geroepen, stak zij, aankomende, haastig iets in hare borst weg. "Wat doet gij daar, ondeugend nest?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek