Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
"'k Geloof 't niet, dat je weet wat ik zeggen wil," begon Bernard, "je kunt er wel gelijk in hebben dat ik ondankbaar ben,.... o ja!.... maar ik weet toch zeker dat ik heel dankbaar ben voor sommige dingen...."
Ook had ze niet over haar lot geklaagd; dat zou zóó ondankbaar geweest zijn, vond ze. Och heden, daar waren zij al bij de gracht, dan moest ze Evert nu terugsturen en zelf ook weer naar huis gaan. Juist wilde zij haar vriendje goedendag zeggen, toen een grappig tooneeltje voor het smalle hoekhuis der stille gracht, haar aandacht trok.
En daarop begon hij eenige herinneringen uit zijn studententijd op te halen. "Het is de aangenaamste tijd van 't leven, zegt men wel," zeide hij ten slotte, "maar zoo ondankbaar ben ik niet jegens mijn overleden vrouw en lieve dochter, dat ik dat toestem. En daarenboven, het doet nog meer goed zich in de wereld een Man te gevoelen, dan een Student. Ik hoop dat gij het ondervinden zult."
Zij liep op hem toe, sloot hem vast in haar armen, en riep onder berouwvolle tranen: "O, John! mijn lieve, goeie, ijverige jongen, ik meende het niet! Het was zoo slecht, zoo onwaar en zoo schandelijk ondankbaar! Hoe kon ik zoo iets zeggen! O, hoe kón ik zoo iets zeggen!"
"Ik wed met u, dat als hij ons aanbod aanneemt, gij nooit meer iets van hem zult hooren," zei ik nu. "Aangenomen; wij raapten hem van de straat op en hij zal niet zoo ondankbaar zijn, ons terstond in den steek te laten," antwoordde mijn concurrent. Dat waren zijn laatste woorden." "Die onbeschaamde vlegel," bulderde ik nu. "Ik heb hem nooit in mijn leven gezien. Waarom zou ik hem ontzien?
"Ik twijfel, of men de monniken door een bloot geestelijk wanen in toom zal houden," zeide Barbanera: "indien men een hervorming in de kloosters wil te werk stellen, zal er meer noodig zijn dan ijdele bedreigingen met kerkban en afzetting, waar zij mede lachen. Denk eens ernstig over onze bedoelingen na, broeder! en zoo gij mij van dienst kunt zijn, ik zal mij niet ondankbaar toonen.
De Oranjepartij deed openlijk hare blijdschap over die verheffing blijken, terwijl de aanhangers der Staatspartij het den Prins zeer euvel duidden, dat hij naar een ander gewest was verreisd, zonder er den Staten van Holland kennis van te geven; ja zelfs waren er, die durfden beweren, dat hij zich ondankbaar toonde jegens Holland, dat hem zooveel weldaden had bewezen.
En omdat de dankbaarheid, naar ik meen, onder de andere deugden hoogelijk is aan te bevelen en het tegengestelde laakbaar, heb ik, om niet ondankbaar te schijnen, mij zelf voorgenomen met het weinige, dat in mijn vermogen is, in ruil voor wat ik ontving, nu ik mij vrij kan noemen, verlichting te verschaffen en zoo niet aan hen, die mij hielpen voor wien het door hun verstand of hun fortuin niet behoeft dan ten minste aan diegenen, die het wèl noodig hebben.
Maar, hoe het ook zij, schipbreukeling of balling, wij zouden ondankbaar wezen, zoo wij meenden dat we hem geen dank schuldig waren. Wij hebben een rekening met hem te vereffenen, en ik koester de hoop dat wij eenmaal in staat zullen zijn hem zijn diensten te vergelden."
"Ik ben een akelig, onuitstaanbaar, ondankbaar schepsel!" zei ze tot zichzelf, toen ze 's avonds alleen op haar kamer was en in een alles behalve kalme stemming. "En ik moet morgen blij kijken en heel vroolijk zijn, maar och, ik wou ... ik wou dat ik Frits verschrikkelijk naar vond!" Met dezen onvriendelijken wensch in haar hart viel zij in slaap.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek