Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
"Men heeft in hun kot den tijd voor niets." Zij neuriede: Vous me quittez pour aller
Michel een equivalent moet uitbetaald worden ten voordeele van den landheer, daargelaten het recht van anderen, door elk en een iegelijk, zoo wel eigenaars als bij erfenis bedeelden, en wel voor alle pachten, huren, leenen, contracten, hypotheken......" "Echos, nymphes plaintives!" neuriede Grantaire er tusschen.
Kalmpjes achterblijvend of klepperend in 'n andere richting, neuriede ze sentimenteel-verliefd toepasselijke liedjes.... "Auf Flüglen des Gesanges, Herzliebchen trag' ich dich fort" of "Ich wollt' ich wär' ein Vögelein...." of "Klein vogelijn op groenen tak...." "Hou op met je gezeur!" , gromde meneer, "zing als we in hùis terug zijn!"
Daar was haar luit; hare vingers gleden over de snaren, hare stem neuriede de eerste woorden van het lied der »Ineen gesloten handen", maar zij kon niet voortgaan. »Vroeger kwamen zijn brieven altijd geregeld," dacht zij, »en toch was ik toen reeds ongeduldig! Hoe verslond ik ze altijd met de oogen!
neuriede een der aanwezigen, die bij toeval dat wijsje uit de Zampa van Herold onthouden had. Het geheele gezelschap viel daarop in koor in en herhaalde dat refrein met zulke oorverscheurende tonen, dat de Fransche componist voorzeker zich van afschuw in zijn graf heeft moeten omkeeren.
Hij had zijn nieuwe regenjas over den arm en neuriede, wat altijd beteekende, dat hij in zijn humeur was. Dat troostte Marius intusschen niet erg, want als de onderdirecteur in een goede bui was, dan kon hij de jongens zoo leelijk voor den gek houden. De onderdirecteur Abel was ongetrouwd en de kwast onder de leeraars.
»De kranke gaf door een vriendelijk lachje te kennen, dat zij van dezelfde gedachte was. Van toen af neuriede zij dikwijls dat liedje, als zij werkeloos bij haar spinrokken zat. Desniettemin vermeden wij angstvallig alle vragen, die haar aan den geliefde konden herinneren. Maar telkens, als de koorts op het hevigst was, hielden hare brandende lippen niet op den naam van Bartja uit te roepen.
En toen hij eindelijk wegging, neuriede hij binnensmonds, luchtig geworden naar het scheen en los van zware gedachten, de hersens gevuld met onbestemdheid, met een gewaarwording licht als een roes die komt, met een prikkelend gevoel van zorgeloosheid dat hem drong de armen voor zich uit te zwaaien in de ruimte.
Kwam hij maar nooit weerom, dan was de zaak gezond; maar" hij dacht na "als de jongen nog leeft, gaat het niet. Hm! hm!... dan zit er toch nog wat voor je op, ouwe Philip!" Hij ging naar de tafel, trommelde met de vingers op de papieren, neuriede: "tiromtom tomme tomtijne, tiromtom tomme tomtom" en zei in zichzelf: "Hè, hè, hè!
Betsy, schei daar nu dadelijk over uit of ik ga weg en je ziet me nooit weêr terug. Ik wil nu eenmaal niet meer bij je wonen, hoor je, ik wil niet, ik heb er genoeg van gehad! Zij neuriede iets. Blijf je dan bij ons eten, van middag? vroeg Betsy huiverend. Dolgraag! Maar ik ben moê, je zal niet veel conversatie aan me hebben. Wat doen jullie van avond? We gaan naar de Oudendijken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek