United States or Kuwait ? Vote for the TOP Country of the Week !
Met weinige woorden werden Gideon Spilett, Harbert en Nab op de hoogte van den toestand gebracht. Deze gebeurtenis die zeer ernstige gevolgen kon hebben, Pencroff zag het ten minste zoo in, had een verschillende uitwerking op de metgezellen van den braven zeeman.
"Maar gij stelt de kolonie van het eiland Lincoln bloot, twee van de vijf kolonisten te verliezen." "Van de zes!" antwoordde Pencroff. "Gij vergeet Jup." "Van de zeven!" voegde Nab er bij. "Top rekent even goed als een ander!" "Maar er is geen gevaar, mijnheer Cyrus," hernam Pencroff. "Dat is wel mogelijk, Pencroff; maar ik herhaal het, het is zonder noodzaak zich blootstellen."
Maar dit doel was niet spoedig bereikt, want de ingenieur, die een ontzaglijke ontploffing wilde teweegbrengen, was voornemens niet minder dan tien liter nitro-glycerine te gebruiken. Pencroff, afgelost door Nab, slaagde er in tegen vier uur een gat in de mijn gereed te hebben, dat groot genoeg was om die hoeveelheid te bevatten.
Cyrus Smith, Pencroff en Gideon Spilett grepen hunne geweren die altijd geladen waren en gingen naar buiten. Top, die vooruit gehold was, kwam terug, sprong op en blafte, maar het was van blijdschap en niet uit woede. "Er komt iemand!" "Ja!" "Het is een vijand!" "Nab, misschien?" "Of Ayrton?"
Nab beklaagde zich over de teleurstelling dat hij niet in zijn keuken kon komen, vooral daar de voorraad levensmiddelen op was en zij voor het oogenblik geen kans zagen, dien te hernieuwen. "Mijne vrienden," zeide Cyrus Smith toen, "éen ding schiet ons slechts over te doen, den dag af te wachten en dan naar omstandigheden te handelen.
Top wierp zich in een sprong op hem en belette het op nieuw onder te duiken. Het volgende oogenblik was het dier door een slag van den stok van Nab afgemaakt. "Hoezee!" riep Pencroff, die gaarne door dien kreet zijn vreugde uitte. "Nu nog slechts een gloeiend kooltje en dit knaagdier zal zelf tot op de beenderen afgeknaagd worden!"
Het was zelfs waarschijnlijk, dat wanneer hij hier of daar een stuk wild machtig mocht worden, er weinig voor de jagers zou overblijven, en dat Top voor eigen rekening jaagde; maar Nab ging hem nauwkeurig na en deed daar wel aan. Tegen drie uur verdween de hond in het kreupelhout; een dof geknor bewees weldra, dat hij eenig wild op het spoor was.
Nab lag geknield naast den reporter, die in een beeld veranderd was. Cyrus Smith legde zijn hand op het hoofd van den doode en zeide: "God zij zijner ziel genadig." Hij wendde zich tot zijn vrienden en zeide: "Laten wij bidden voor hem, dien wij verloren hebben!" Eenige uren later vervulden de kolonisten de belofte, welke zij den kapitein gedaan hadden, den laatsten wil van den doode.
Toen zij dien dag het middagmaal gebruikt hadden, vroeg Pencroff aan den reporter of deze hen naar het bosch wilde vergezellen, daar Harbert en hij van plan waren te gaan jagen? Maar alles wel overlegd, moest er toch iemand thuis blijven, om het vuur te onderhouden, en ook voor het geval dat zich misschien mocht voordoen, hoewel het zeer onwaarschijnlijk was, dat Nab hulp noodig had.
Hier liep Top, van woede blaffende, heen en weer, terwijl Nab en Pencroff, door hun toortsen tegen den wand te slaan, een helder licht verspreidden in alle hoeken en gaten en Cyrus Smith, Gideon Spilett en Harbert met hun houweelen in de hand zich op alles voorbereidden. De groote grot was geheel leeg. Zij doorkruisten haar in alle richtingen. Maar er was niets, geen dier, geen levend wezen!
Woord Van De Dag