Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Toen zij dien bereikten was het één uur en dus tijd om hun vlot in beweging te brengen; vóór tweeën hadden zij met hun rijke lading de schoorsteenen bereikt. Inrichting der schoorsteenen. De vuur-quaestie. De lucifersdoos. Onderzoek van de kust. Terugkomst van den correspondent en Nab. Eén lucifer. Het vlammende vuur. Het eerste avondmaal. De eerste nacht aan land.
Gideon Spilett alleen was door de onrust, die hij omtrent Nab koesterde, wakker gebleven. Het was ongeveer twee uur 's nachts toen Pencroff, die in een diepen slaap gedompeld was, plotseling wakker werd geschud. "Wat is er?" vroeg hij, en terwijl hij ontwaakte was hij met de vlugheid van geest, die den zeeman eigen is plotseling weder geheel op de hoogte van den toestand.
En waarlijk, had men Pencroff en Nab gezegd, dat er een schip van drie honderd ton in de Ballonhaven op hen wachtte, het zou hun niet verwonderd hebben. Zij waren in een toestand, dat niets hen kon verrassen. Maar Cyrus Smith was minder vertrouwend en raadde hen aan zich bij de werkelijkheid te houden; hij deed dit vooral met het oog op het schip, dat gebouwd moest worden.
"Voorwaarts!" beval Cyrus Smith, die aanstonds begreep, dat het telegram niet van de kraal was afgezonden, maar van de geheimzinnige schuilplaats die door een zijlijn in onmiddellijk verband stond met het Rotshuis. Nab nam de lantaarn en allen verlieten de kraal. Het onweder woedde vreeselijk.
Den 25sten Augustus hoorde men Nab zijn metgezellen toeroepen: "Mijnheer Cyrus, mijnheer Gideon, mijnheer Harbert, Pencroff, komt eens hier! komt eens hier!" De kolonisten die in de groote zaal bijeen waren, stonden op en gingen naar Nab, die in de voor Jup ingerichte kamer was. "Wat is er?" vroeg de reporter. "Zie eens!" antwoordde Nab, terwijl hij in lachen uitbarstte. Wat zag men?
Zeer vroeg in den ochtend van den 26sten Maart was Nab, die niet aan den dood zijns meesters geloofde, de noordelijke richting van het eiland gevolgd en hij was teruggekeerd naar het punt, waar de zee den ongelukkigen Smith vermoedelijk had verzwolgen.
Daar Harbert, ondanks zijn verzet, uitgesloten werd, hadden Pencroff en Gideon Spilett en de ingenieur met Nab beurtelings de wacht. De nacht ging voorbij zonder dat er iets voorviel en de tocht door het bosch werd voortgezet. Dien dag kon men slechts zes mijlen afleggen daar men zich letterlijk met de bijl een weg moest banen. Hier en daar vond men nog sporen van de boeven.
Harbert, de reporter, Pencroff en Nab scheepten zich daarop eveneens in. Zij twijfelden er niet aan of het touw was gesleten; maar het meest verbazende van de zaak was dat de prauw zoo juist op het oogenblik gekomen was dat zij de rivier moesten oversteken, want een kwartier later, zou zij in zee verloren zijn gegaan.
Tegen den middag gevoelde Cyrus Smith zich in staat, gesteund door den arm van Spilett, naar de schoorsteenen te gaan. Men bracht nu de draagbaar. Cyrus Smith strekte zich op het mos en de droge bladeren uit, terwijl Pencroff en Nab de baar tusschen zich namen.
Kom Nab! Ik zal zelf bij het klaarmaken zijn." De zeeman en Nab gingen naar de keuken en verdiepten zich in hunne kookkunst. Men liet hen hun gang gaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek