Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
"Dat zegt mijnheer de baljuw ook," zeide de molenaar en hij begon er heel wat vroolijker uit te zien: "wat geschreven is, is geschreven." "Wat die zegt, is mij egaal; ik, molenaar Voss, ik ben er toe aangesteld, door mijn ambt, om geschreven geschriften met mijn zegel te bekrachtigen. En door dit geschrift zijt gij tot paschen uit alle verlegenheid."
Mijnheer de baljuw boog zich naar zijn vriend Renatus toe, en zeide: "Kindlief, de oude molenaar is tegenwoordig weder in goeden doen; hij is wijs geworden, en heeft er van afgezien, om zelf het bestuur te hebben en laat nu zijne Fieken huishouden." Thans kwam de staatsiekoets. De dames klommen er uit; en Frederik droeg mijne moeder de kamer in; hij heeft haar naderhand nog dikwijls gedragen.
Toen mamsel Westphalen de deur inkwam en den toestand overzag, zette zij hare beide armen in de zijden, gelijk elke rechtschapene, oude juffrouw in zulke omstandigheden doet, en vroeg: "Molenaar Voss, wat moet dit? Wat beduidt dit? En wat beteekent dit?" De molenaar wil antwoorden, maar hij krijgt het op zijne lachspieren en brengt slechts met moeite er uit: "Komedie!"
Hier hebben we niet genoeg aan de hoornen lantaarn van den molenaar. Zie die hopen takken daar, draag ze hierheen en steek ze in brand. Dat is werk voor vrouwen en kinderen. Gauw maar! Maak een groot vuur van takken. Dat zal ons bij 't werk lichten; dat wordt van verre gezien en roept hulp hierheen.
Hoe meer het water golfde en klotste en spatte, hoe liever 't ons was. De eenige voor wien we eenige vrees koesterden, dat was de molenaar. En eigenlijk waren we ook voor hem niet bang, we konden hem gauw genoeg ontvluchten. We waren voor niemand bang.
"Met den Gielowschen molenaar; de oude man is zeker gek geworden, wil ik maar zeggen, ofschoon zijne zaak zeer veel van misdrijf heeft." "Wat heeft hij gedaan?" "Wel, wat hij gedaan heeft? Al het koren heeft hij gehouden, wat de menschen hem gebracht hebben, om te malen, en naderhand moet hij 't aan Itzig verkocht hebben. Waar kijk je naar, Netje?"
«Je laat je niet licht door iets afschrikken!» zei de molenaar. «En gij houdt altijd woord!» zei Rudy. «Ieder heeft zijn eigenaardigheid!» «Maar waarom heb je den nek niet gebroken?» vroeg de molenaar. «Omdat ik vasthield!» antwoordde Rudy, «en dat doe ik nog! Ik houd Babette vast!» «Maak eerst maar, dat je haar krijgt!» zei de molenaar en lachte; en dat was een goed teeken, dat wist Babette.
"Nu zal het er op aankomen," dacht Jan. Hij omklemde de handvatten van het stuur nog krampachtiger dan te voren en trapte wat hij kon. Voortdurend hield hij den man in het vizier, tot hij opeens tot zijn schrik zag, dat het Dries was, die van het schoorsteenvegen bij den molenaar terugkeerde.
"Ja, vader Witt, dat moogt ge wel zeggen," zeide de oude molenaar Voss, en hij knikte den inspektor Bräsig toe, die zich ook onder den molen had geplaatst. "Hm!" bracht oom Herse daartegen in.
"Ja," zeide mijn oom Herse, opstaande, "wij zijn....." "Mijnheer Herse," zeide de baljuw, "ik heb in mijne gerechtszaal mijne eigene manieren; ik verzoek u te gaan zitten en toe te hooren." Waarom was mijn oom Herse ook opgestaan? Nu was hij weêr van zijn stuk geraakt en moest weêr gaan zitten, om opnieuw tot zich zelven te komen. "Molenaar Voss, wat praat ge van uw recht?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek