Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Zoodra ge het eerste hoofdstuk het voorwoord, zoo ge wilt van Het verstoorde Mierennest hebt gelezen, ziet ge den zacht-ironischen, den mild-droevigen en koel-vreugdigen, den schuwen, slechts in wat losse speelschheid zich uiten willenden geest van den schrijver, ten voeten uit, voor U. En in dìt boek herkent ge hem weer hij is nu ietwat veranderd, maar dit verbaast U niet: gij hebt die verandering vóórvoeld.... Want ge zaagt ook wel hoe hij kwam aangetreden, deze in zich-zelf teruggetrokken mensch, door der jaren kronkelende gang, waar nu en dan schamplichten zijn d
Zij arbeidde om te leven; daarna beminde zij insgelijks om te leven, want ook het hart heeft zijn honger. Zij beminde Tholomyès. Voor hem was 't eene minnarij; voor haar een hartstocht. De straten van het Quartier Latin, waarin het mierennest der studenten en grisetten wemelt, zagen het begin van dezen liefdedroom.
Machteloos-overwonnen zakte meneer Bollekens in een leunstoel neer. Hard werd buiten aan de deur gebeld. De beide heeren schrikten hevig op. Zouden ze daar al zijn? hijgde vader Bollekens. De zoon vloog naar het raam en zei dat de straat vol soldaten stond. In en om de Rosbach krioelde 't als in een mierennest. Ach God!
Cyprianus schepte een poos vermaak in het beschouwen van dat menschelijke mierennest. Daarna keerde hij naar New-Rush terug, waar de klok, die de gasten aan tafel riep, zich weldra liet hooren.
Toen Sint Pieter eens in het Galileesche meer schelvisschen ving, gebeurde het, dat hij een, die niet in den emmer ging, met duim en wijsvinger beetpakte. De indrukken der vingers zijn nog steeds zichtbaar. Waarom lijkt de mier half doorgebroken? Een herder zette zich eens bij toeval op een mierennest. De mier ging klagen bij God en nam de spin tot getuige.
"Mijnheer Méré," hernam hij, "laat uw paard een harden galop aannemen, tot in de nabijheid van die mierennesten. Kijk dan in de richting van mijn vinger. Ik beloof u dat gij zien zult wat gij verlangt te zien. Kom er evenwel niet te dicht bij, of het zou u kunnen berouwen." Cyprianus gaf zijn paard de sporen, en reed naar de plek, die door James Hilton een mierennest genoemd werd.
Men trok nog gedurende vijf en twintig of dertig minuten voort, en niemand dacht meer aan leeuwen, toen James Hilton eensklaps uitriep: "Heeren, kijkt toch dat mierennest, hetwelk daar ter rechterzijde wordt ontwaard!" "Wat is daaraan te zien?" vroeg Friedel. "Sedert twee of drie dagen zien wij niets anders."
Neen, weerloos Krijgrental, begeeft, vergeet uw telgen! Geeft hen aan 't mierennest des aardrijks uit te delgen! Of treedt met d'afgrond in dat bondschap dat ze u biedt. Voor 't minst, verwekt haar macht ook tegen de Uwen niet." Hy zwijgt. Een menigte schoolt samen, op die woorden, En zweeft, op zijn gelei' naar 't hoogomtopte Noorden.
Het water rees; de ongelukkigen vlogen in het want, grepen zich aan de masten vast, wrongen nog onder water de handen. Het was een menschelijk mierennest, dat plotseling door de zee werd verzwolgen! Verstijfd van schrik, stom van angst, rezen mij de haren te berge; ik had de oogen wijd opengespalkt, haalde ter nauwernood adem, ik kon geen geluid geven en keek toe!
Nu, dit deed hy! Vermoeid van dienstyver, stapte hy tusschen de kraampjes en uitstallingen door, die de Sint-Anthonies-breestraat zoo byzonder sterk doen gelyken op 'n verstoord mierennest. 't Verschil ligt grootendeels slechts hierin, dat men er zeer lang naar kyken moet om wys te worden. Wouter had moeite z'n weg te vinden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek