United States or Somalia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Onze lieve Heer hef de mensch platvoet op de eerdkloot zet, maor hij wil altied de heugte in. Daorumme bouwde ie de toren van Babel.
"Jaô maôr, Freule!" hernam Gheryt, op een toon, die aanwees hoeveel prijs hij er op stelde, dat zijn verzoek hem werd toegestaan: "ons verken is geen verken als een aôr: weet oe wel, dat het 560 pond weegt: en dan.... als oe het gezien had, zoude oe er met eigen oogen van ewagen kunnen; want ik had nogal hoop om.... ik zoude gaôrne.... weet oe?...."
Dat zee 'k hum, maor eerst gungen wij in een onderkamer, kelder zee de kerel der tegen en ik kogt er een goeije hompe Leidse keeze, een fikse worst en zeuven sinaasappels en luet de meid een krintebrood en een pond baoi van Lieftink halen en dat deed de vrouw, een heel vrundelik mens, mij bij de twee plakken boerenstoete in de blauwe zakdoek, die ze goed toeknupte en toe gungen wij weer vort.
Toe kreeg hie een mes en roef de koppen waren der of! Daornao sneed ie van beiden een ende hals weg en wol der nije kunstpiepen inzetten, maor ie wuerd ruepen, om effenties onder te komen, daor was ter eene die hum absluut mos spreken. »Past er op! zee ie tegen nummer drie das je niet wegloopt." 't Was maor een ummezien en hij was ter weer en toe an 't wark.
"Kom! kom!" zeide de oude vrouw: "ik mag oe wel prijzen: er zijn zooveel zoons, die nooit naôr heur moeder omzien; maôr oe zult er oe loon voor hebben: oe zoons zollen oe ook wel behandelen als zij groot zijn, althans ik hoop het: en oe ook, Freule! wensch ik, als oe eens trouwen meugt, zoo'n braôven zoon als mijn Gheryt." "Wel, moeder!" hervatte Gheryt: "oe zoudt mij konfuis maôken.
Moeder en de kinders kriegt en stukkien vlees en ik likke de botties en mien vingers of, maor dan mus ie is deur en gleuffien van de deure kunnen zien. Verleden week haw zoo'n feestmaoltied. »Kiek is vaoder, ruep de oldste jonge, daor zit hierover een vogeltien tegen de glaozen" en terwiel ik er nao keek hadde hij mij stillegies zien stukkien vlees op 't bord elegd.
"Ja! dat is onze Jonker: ga je maôr naôr hem toe, je staôt mij hier meer in dan uit den weg," antwoordde Teun op denzelfden vriendelijken toon. "Heerschoppen!" vervolgde hij, zich tot Joan en diens reisgezel wendende: "blijf daôr zoolang niet in den wind staôn. Gaôt in dat kapelleke, terwijl ik de paarden verspan."
De man, een Noor, sprak met wonderlijk accent en speelde al pratend met zijn reiskameraad een mormel zooals de dames verklaarden. Hold je schtil, leelijkerd! hai wil wol 'r is janke, 't moesik vervèld 'm, maor hai zol dr'al aan gewoond konnen zain, want 't is zain vierte rais al; 'k habbe 'm van 't versoepe gered en noe is d'r so trouw.
»Die wiesneuzigheid kui je wel veur oe eigen zölfs holden antwoordde Jaaije, en gunk voort: Itzig vertelde mi lest, dat al wat die peerde-daomes um de hoed hebt, gien twee lood weg. 't Is alle maole wind-agosie en wat het fersoen betreft, daor geeft ze maor een heel klein beettien umme.
"Neen, dat is het niet, Freule!.... alleen maôr.... oe weet, dat de Utrechtschen binnenkort een hofbeer naôr Den Haôg sturen: als ik nu zoo gelukkig mocht zijn, dat mijn verken daôrtoe ekozen werd, en oe wolde mijn voorspraôk zijn; want de verkooper van het verken mag het naôr Den Haôg brengen en wordt kost- en schadeloos esteld."
Woord Van De Dag