Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
Veluwsch. Minnebrief van en sniierknecht. Miekelief! 't Hef noe gans en gaor gin fatsoen, da je miin liefde zoa kold en zoa verwierd handelen bliift. Hoe 'k et oak mit oe zuuk te riigen en te plooien, ik kriig er maor nie zoa ak et gaerne ha. Altiids bliift oew hart nog rechtevoort tägen mii as stiif linnen.
"Ik ben een afgedankt krijgsman," zeide de officier, lachende: "ge hebt dus van mij niets te vreezen, noch voor u noch voor uw hammen." "Warentig! nou, dan is 't alles zeven," zeide de boer, zijn reisgenoot op den schouder kloppende: "maôr wat pots honderd tausent slapferment is dat? oe kleeren zijn zoo nat as er an toe! waôr het oe gezeten? het oe in de sloot elegen?"
Nummer drie had 't wel ezien, maor hij had onder de ooperaosie een belemmeringe in de spraoke kregen en al was hum dat ook niet overkommen, dan had ie het toch niet duren zeggen. Ie kunt jao tegen gien perfester zeggen, dat ie zuk verabluseert. Dan wasse gien perfester meer. »De twee heeren kunt hengaan zee ie en betaolen beneden an de bediende." Maor dat gaf daor en commedie!
Had hum mij niet ehad als een blok aan 't been, hum had wel verder voortkomen: maôr hij is altijd een vrome zoon eweest en heit zijn moeder niet willen alleen laôten zitten." "Zoo ik moeder had laôten zitten," hernam Gheryt, "dan ware ik immers geen knip voor den neus waôrdig eweest. Heit moeder mij laôten zitten, toen ik een klein en hulpeloos knaôpje was?
De meid gunk achter hum an en stootte hum nog is an den arm, maor hij gaapte.
Maôr kom, Klaôske! zet me fluks eens als een man een bankje an den haôrd en leg mij wat takkebossen op het vuur: want hier heb ik een wilden vogel bij mij, die aôrs licht verkouen zou raken, nietwaôr ook, man?" Hier klopte hij zijn gast vriendelijk op den schouder.
Het is opmerkelijk hoeveel bijhangsels er tot de optuiging van een Limburgsen paard behooren waarvan men geene mogelijke nuttigheid kan uitdenken, en die ook alle, volgens getuigenis van den voerman, "allien maor voor den sieraod" zijn.
»Ik heb" zee ze »wat aokelige daoge en nagte bij 't zieke kind deur ebragt. Mien man mus op zien wark wezen en ik was altied zoo bange dat het jongien starven zul as zien vaoder der niet bij was. Hoe mue hie 's aovends in huus kwam, altied waokte ie tot twee uur en dan löste ik hum of. De dokter was goed en medeliedig, maor in de buurt heft nums nao 't kind evraogd.
Wat hef ie lest zegd, toen je zien stemme vruegen um as olderlink in 't hok te zitten? »Gao in 't zwienehok, Berend, en zing de motte wat veur!" en toch loop ie hum nao, um een niksweerdigen vos op te jagen, maor die toch veul wiezer is dan de scholte en ie met oe beiden, te zaomen."
"Dat ben ik," hernam Gheryt Maessen: "van te voren woonde ik aan gene zijde van Tiel en was veerman over de Waal; een goede bediening en een gemakkelijk postje; maôr ik ben om de religie vervolgd eworden." "Om de religie?" vroeg de officier verbaasd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek