Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
Des avonds komen de bizcachas in menigte naar buiten, en zitten bij den ingang harer holen kalm op de hurken. Op zulke oogenblikken zijn zij zeer mak; en een man, die ze te paard voorbijrijdt, schijnt dan slechts een voorwerp van ernstige beschouwing voor ze te zijn.
Gij wringt In schijn u los, doet of gij volgen woudt, En komt toch niet! Loop, mak zijt gij genoeg! LYSANDER. Weg, tang! weg, kat! weg, haatlijk schepsel, los! Of ik schud als een slang u van mij af! HERMIA. Hoe zijt ge zoo veranderd? hoe zoo woest, Mijn lief? LYSANDER. Uw lief? weg, weg, gij taanhuid, weg! Weg, leelijk drankje, bitt're pil, laat los! HERMIA. Dus schertst gij niet?
Hij was blij, en zij kwam nader, zeggende vol bewondering: "het was of dat er ne reus on 't maaien was." "Mak is rieke?" zei Pallieter en hij duwde zijn gezicht in de malsche bloemen. "Ze zijn vor ij," juichte Marieke stil. "Ik riek er oe zieltjen in, och kom" en hij nam de bloemen in zijn arm en zag haar dankend aan. Hij voelde zich als een kind.
Na verloop van een uur kwam Bouke Joan roepen: de Baron moest hem noodzakelijk spreken: "daar zal wat voor je opzitten, jongelief!" zeide hij: "ja, kijk maar zoo onnoozel niet: borgen is geen kwijtschelden, en wat men dronken doet, moet men nuchteren ontgelden. De Pastoorsche staat al op je te wachten, en die is zoo mak als een bunsing, waar men het hol van uitdelft."
De Valkenburgers, van ouds niet mak, zooals wordt vermeld, weerden onder aanvoering van den drossaard Diederik van Pallant tot Withem en diens broeders, den vijand kloekmoedig af. Zij vochten als leeuwen en doodden drie en tachtig Luikenaren. De Badensche graven, onmiddellijk gevolgd door de Luikenaren, vluchtten in allerijl, terwijl zij hunne beste buksen in den steek lieten.
De eene Aap was twistziek en bijtlustig, de andere vreedzaam en mak, een derde brommig, een vierde altijd vroolijk, deze rustig en eenvoudig, gene geslepen, sluw en aanhoudend bezig met het beramen van booze plannen en streken; alle kwamen echter in dit opzicht met elkander overeen, dat zij grootere dieren graag een poets wilden spelen, kleinere echter beschermden, koesterden en verzorgden.
»Hoera!« schreeuwden de broertjes en zusjes terug, en ze wuifden, evenals de ouders, met de handen. Joelend, lachend, zingend reden de kinderen naar het naaste station. En, wat het mooiste was: de jongens mochten mennen ook. Bruin was erg mak en liep rustig achter den voorgaanden wagen. En Harms hield in elk geval 't eind van 't leidsel vast.
De schimp- en scheldwoorden, waarmede de vergramde vrouw hem overstelpte, omdat hij zoo heimelijk den huiselijken haard had verlaten, willen wij hier liever niet herhalen. Wij zeggen alleen, dat den armen knaap terdeeg de ooren werden gewasschen, en dat hij zeer mak en gedwee onder geleide van zijne kijvende wederhelft thuis aankwam.
Ik ken die Friezen vanouds: zij zijn niet mak als zij beginnen, en hoe best ik altijd met hen overweg gekend heb, ik viel ongaarne in hunne handen." "Uw raad is welgemeend, schipper!" zeide Deodaat: "maar het komt hier op plichtsvervulling aan en geen denkbeeld van gevaar kan mij daarvan afschrikken.
»Zoo! dat dacht ik wel half en half," sprak de god van de zee. »Zijne koninklijke hoogheid moest eens een kijkje bij mij nemen; dáár is het nooit twijfelachtig wie de commandeerende officier is." »En wat is wel Uwer Majesteits huismiddel om een lastige vrouw mak te krijgen?" vroeg de commandant.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek