Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
LYSANDER. Hij loopt mij voor en daagt mij uit meteen; Maar kom ik waar hij roept, dan vlood hij heen. Zijn voet doet vleuglen aan, nu hij mij ducht; Ik volgde snel, maar sneller is zijn vlucht. Wat donker, hobb'lig pad! niet te begaan! Ik vlij mij neer. O, lieve dag, breek aan! Want ja, hoe flauw en grauw uw licht zich toon', Ik vind Demetrius en wreek zijn hoon.
Ben ik niet Hermia? Gij niet Lysander? 'k Ben even schoon nog als ik gistren was; Gij mindet mij, ontvloodt mij de eigen nacht; Hoe is 't? Moet ik gelooven, gij ontvloodt Me in vollen ernst? LYSANDER. Ja, ja; zoo waar ik leef; En met den wensch u nimmer weer te zien. Daarom, geen hoop, geen vrees, geen twijfling meer; Geloof mij, niets is warer; 't is geen scherts, Dat ik u haat en Helena bemin.
Het toont verband, het wordt tot werklijkheid; Doch altijd blijft het vreemd en wonderbaar. THESEUS. Daar zijn de paren, vol van lust en vreugd. Heil, vrienden! Heil en heldre levensdagen Naar 's harten wensch! LYSANDER. Nog hooger heil, mijn vorst, Zij met uw uit- en ingaan, disch en bed!
Callibius, Kallibios, bevelhebber der Spartanen, die tijdens de regeering der dertig te Athene in bezetting lagen. Callicles, Kallikles, beroemd atheensch beeldgieter, tijdgenoot van Pericles. Callicratidas, Kallikratidas, volgde in 406 Lysander als opperbevelhebber der spartaansche vloot op.
LYSANDER. Wee mij; naar alles wat ik las en ooit Uit sagen of geschiedenis vernam, Vloot nooit de stroom van ware liefde zacht; Nù was zij te verschillend door geboort', HERMIA. O ramp! voor needrig dienen al te hoog! LYSANDER. Dan weer, wat leeftijd aangaat, slecht geënt, HERMIA. O hoon! te oud voor een verbond met jeugd! LYSANDER. Dan hing zij van de keus van vrienden af,
Lysander trad onder de toejuichingen van alle aanwezigen tegen Milon, den nog onoverwonnen overwinnaar van Pisa , van de Pythische en de Isthmische spelen, in het worstelperk. Milon was grooter en sterker dan de Spartaan, wiens lichaamsbouw aan Apollo deed denken, en wiens jeugdig voorkomen overtuigend bewees, dat hij ternauwernood den paedanomos ontgroeid was.
THESEUS. Een allerliefst beest en zeer gemoedelijk. DEMETRIUS. Het beste, mijn vorst, wat ik nog ooit van beesten gezien heb. LYSANDER. Die leeuw is een echte vos, wat zijn moed betreft. THESEUS. Juist, en een gans, wat zijn verstand betreft. DEMETRIUS. Toch niet, heer, want zijn dapperheid kan zijn verstand niet meesleepen, zooals de vos het de gans doet.
De Spartaan verwijderde de handen van zijn streng gelaat en zeide, onder zijne tranen glimlachende: »Gij dwaalt, Phoeniciër; ik ween van blijdschap, niet van droefheid, en gaarne had ik ook mijn tweeden zoon verloren, indien hij gestorven ware gelijk mijn Lysander." De Israëliet schrikte van deze woorden, die hem onnatuurlijk en goddeloos in de ooren klonken, en schudde afkeurend het hoofd.
Een beest kruipt op mijn boezem; 't is een slang! Wee mij! erbarm u! Welk een droom was dat? O zie, ik bibber nog van vrees, mijn schat! Ik droomde, een booze slang knaagde aan mijn hart, En gij keekt lachend naar mijn wreede smart! Lysander! Wat! Lysander! Ongehoord! Waar zijt ge? Weg? ver weg? geen enkel woord? Helaas! waar zijt ge? spreek! ik roep u, ik!
Uw eed heeft Hermia; verzaakt gij haar? 't Weegt niets, die eeden, haar en mij gewijd; Leg de' eed aan haar, aan mij, elk in een schaal, Beide even licht, licht als een droomverhaal! LYSANDER. Ik was waanzinnig, toen 'k mijn woord haar gaf! HELENA. En zinneloos, zweert gij haar weder af! LYSANDER. Demetrius mint haar; u mint hij niet. O Helena, volschoone, nimf, godin!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek