Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Wedijvrend maakt gij 't hof aan Hermia, Wedijvrend ook verguist gij Helena; Een manlijk stuk, een ware heldendaad, Een weerloos meisje tranen door uw smaad Te ontlokken! maar geen edel man, niet één, Die zoo een maagd zou hoonen, haar zoo treên Op 't hart, en dat voor uw vermaak alleen! LYSANDER. Demetrius, houd op; gij doet haar leed; Want gij mint Hermia, weet wel, dat ik 't weet.
In het eerst hielden zij, naar het heette, eene zuivering onder de burgerij, en lieten zij erkende sycophanten en andere dergelijke algemeen gehate personen door den raad, dien zij evenals de overheidsambten met hunne handlangers bezetten, ter dood veroordeelen, maar steunende op eene spartaansche bezetting, op spartaansch geld, en vooral op den invloed van Lysander, gingen zij weldra op dien weg verder en meenden zij zich alles te kunnen veroorloven.
Wat groeit, bereikt zijn rijpheid schreê voor schrede, Mijn jeugd eerst nù de rijpheid van de rede; En heb ik 't oordeel nu van onderscheid, Dan zij 't de rede, die mijn keus geleid'; Die laat mij nu der liefde doen en wezen In gouden lett'ren uit uw oogen lezen. HELENA. Waarom verdiende ik zulk een hoon van 't lot, Wanneer van u, Lysander, zulk een spot?
En nu, laat gij mij vreedzaam gaan, dan ijl Ik met mijn dwaasheid naar Athene weer En volg u verder niet. Ach, laat mij gaan, Gij ziet, hoe dom en dwaas en bloode ik ben. HERMIA. Wel nu dan, ga; wie houdt u hier terug? HELENA. Een arm dwaas hart, dat ik hier achterlaat! HERMIA. Wat, bij Lysander? HELENA. Bij Demetrius. LYSANDER. Geen angst; mijn Helena, zij doet u niets.
LYSANDER. Ons plan zij, Helena, u toevertrouwd, Als morgen nacht zich Phoebe weer beschouwt, Haar zilvren aanschijn spieglend in den vliet, Dauwdruppels spreidend over gras en riet, En duisternis de vlucht verbergen zal, Verlaten wij ter sluik Athene's wal.
LYSANDER. Houd, liefste, woord! Zie, daar komt Helena. HERMIA. Wees welkom, schoone Helena! Waarheen? HELENA. Gij noemt mij schoon? Herroep dat "schoon" toch. Neen, Schoon noemt Demetrius u; hem is uw schoon, Uw oog een leidstèr, uwer stemme toon Veel zoeter dan den herder 's leeuwriks lied, Als 't koren groent, de rooz'laar bloesems schiet. Hoe meen'ge ziekte, die licht overslaat!
»Milon moest afstand doen van den krans . De roem van dien jongeling zal daarentegen door gansch Hellas worden bezongen. Ik zelf zou veel liever gestorven zijn als Lysander, de zoon van Aristomachus, dan leven als Kallias, die in den vreemde in werkeloosheid oud wordt en vergrijst, zonder iets te kunnen uitrichten.
LYSANDER. Geldt u mijn liefde als hoon? wat vreemde waan! Geen hoon en spot, die zich in tranen meldt; 'k Zweer weenend, zie! van eeden, zoo ontstaan, Blijkt, dat zij uit het hart zijn opgeweld. Kan 't zijn, dat gij als bitt'ren hoon verklaagt, Wat zóó van trouwe min den stempel draagt? HELENA. Uw dubbelhartigheid wordt zonneklaar; Doodt trouwe trouwe, o booze heil'genstrijd!
Toen Athene na den slag bij Aegospotami door Lysander belegerd werd, wist Ther. door schoone beloften te verkrijgen, dat hij afgevaardigd werd om over den vrede te onderhandelen, hij bleef echter opzettelijk zoo lang weg, dat de belegerden zich eindelijk door honger genoodzaakt zagen alles toe te geven.
Alvorens op zijn tegenstander toe te springen, hief de jonge Lysander zijne handen omhoog, om de goden te bezweren, en riep: 'Voor mijn vader, mijne eer en den roem van Sparta! De Crotoniaat meesmuilde, terwijl hij op den jongeling uit de hoogte neêrzag, evenals een lekkerbek lacht, alvorens hij zich neerzet om een kreeft te ontleden. »De worsteling begon.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek