United States or Suriname ? Vote for the TOP Country of the Week !


Dat lieg je de deur open of het gaat in brand! Welaan, dat twee of drie van u hier komen die kunnen zien.... Een steen zwierde door de lucht en rukte, de ruit des vensters doorvliegend, den burger de muts van het hoofd. Toen sleet hij het luik, twijfelend wat te doen.

Onwillekeurig deed Van Rodenberg eenige schreden achterwaarts, zijn roode lippen verbleekten; doch zich weldra herstellende, zeide hij, als ware hij schandelijk miskend: "Denkt gij dat ik lieg, graaf Van Bergen? Meent gij dat ik mijne woorden niet zou kunnen bewijzen?

Dat het niet waar is? Dat ik lieg? Zegt hij dat ik lieg, Mijnheer Anatole?..." Het scheen dat ze al hare krachten inspande om in eene uiterste poging de mate van hare verontwaardiging te geven. Ze greep waarlijk met hare tien nagels naar de rood-ronde tronie van den stillen beuzelaar. "Hier uit", riep ze, "hier uit!... Ne sjanfoetter, dat zijt ge, 'ne wijvenbeul en 'ne sjanfoetter!..."

"Dat lieg ie!" zeit hij. "Goed," zeg 'k, met respec', "maar u ben nou gewaarschouwd, want al ben 'k maar sergeant, toch ben 'k mènsch, en laat 'k me eige niet de molligste boutjes van me borretje snoepe!" 'k Slaan weer an na de disepline dat vereischt en 'k gáán laat hem gloeiend wit van alterasie en spijtigheid staan.

Wat volkslag ben je? van wat plaats? Lieg niet, of jij zult buiten gaats De lucht en zee zien sling'ren. De schipper. Wij zagen in Kijkduin, Neptuin! Het leste van ons landjen; Mijn scheepjen heet, kijk niet zoo schuin, Ons volk zeî jij was in je tuin: "Het Amsterdamsche Santjen." Neptunus. Ik dacht het, toen 'k je vlag Straks zag: Ik mag haar kleur wel zetten.

"'t Is goed voor deze reize, mijne dochter, sprak hij, kom binnen twee dagen terug en breng eene roede mee". Dit duurde lang, zonder dat hij ooit ... ik zweer het voor God en al zijne santen ... mijn man ... begrijp mij ... kijk naar mij ... zie of ik lieg: ik bleef zuiver en trouw ... ik beminde u. Arm zoet lichaam, zeide Lamme. O, vlek van schande op uw bruidskleed!

"Dat lieg je lekker!" zei Bernard, geërgerd. "? Nou nog mooier! Wat zou dat nou voor een flauwe mop zijn!.... 't Is waarachtig waar." "Opsnijderij," zei Bernard. "Nou goed! opsnijderij dan!.... Maar ik zou de eerste anders lang niet zijn, hoor! Er zijn er genoeg die 's met 'r uit geweest zijn." "Verrek!" zei Bernard. En hij liep wat naar voren als om de vertooning beter te zien.

Ze bevrijdde rap hare oogen en zag Sörge vóor haar staan. Ze kreeg eene hooge kleur en iedereen begon luidop te lachen. Ze was erg beschaamd, werd kwaad. Ik speel niet meer met u, zeide ze, ge hebt mij bedrogen. Ge waart wel Simon, lieg maar niet. Ge hebt ineens de plaats van Simon ingenomen. Ze keerde zich meesmuilend naar Vere, die haar goedig aanzag en stille haar hoofd schudde.

Hond, lieg niet of ik sla je dood! De Skipetaar hief de vuist op maar ik pakte zijn arm beet en zeide: Vriend! wat doet ge? Weet ge dan niet dat de Profeet den geloovige verboden heeft zich door drift te laten medeslepen? Wat gaat mij uw profeet aan! Ik begrijp u niet. Gij stelt u aan als een woesteling, en ge wilt de vriend zijn van die vier vreemden, die geen worm leed doen!

Ik breng ze te Uskub naar den apotheker van de politie, om te laten uitmaken, dat er uit dit vergift-zakje in de ommelet gedaan is. Maar het is toch nu volkomen onnoodig om dat te laten uitmaken! Volstrekt niet. Ik wil daarmee een eind maken aan uw onbeschaamd gegrinnik. Wij hebben niet gelachen! Lieg niet! Gij maakt daarmee de zaak slechts erger. Wij moesten over dat Karanorman Khan lachen.