Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
Een oud moedertje met een ontzettend grooten bos dood rijshout op het hoofd, kruist onzen weg, ziet ons, haar tandeloozen mond tot een vriendelijken grijns vertrekkend, aan, strekt de magere hand uit en vraagt: "Lieber Herr! schenken Sie mir etwas, bitte?" "Groote Hemel, bij 28° hitte met een vracht hout op 't hoofd, 't is om medelijden te hebben. Daar moedertje." "Segne's Gott lieber Herr!"
Zie, hoe alles wat zich binnen dat vertrek bevindt een eigenaardig wij zouden haast zeggen: een kraamkamerachtig karakter heeft, tot zelfs het porseleinen transparantplaatje, dat het licht der vlammende waspit moet temperen: Zij geeft het beeld van een biddend kindje, en lees wat daaronder staat: Lieber Gott! mach mich doch fromm, Dass ich in den Himmel komm.
"Kijk 'm z'n best doen!" giegelt een magere fabrieksmeid, "hij haalt 't uit z'n toonen op z'n oogen rollen haast z'n kop uit!" De Oempah stoort zich niet aan de kritiek; hij raakt nu eerst goed op dreef, zet den linkervoet nog een eind vooruit, gooit 't hoofd meer achterover en slaat de oogen verrukt omhoog, want 't mooiste refrein komt nu: Du liebes Aug, du lieber Stern,
Meneer Bollekens was opgestaan. Hij keek omzichtig rond zich heen, als vreesde hij onbescheiden getuigen. Toen boog hij over 't tafeltje en zei halfluid: Verkoop mij enkele vaatjes bier, ik zal er u eetwaren voor in de plaats geven. Zij sprongen bijna op van blijdschap. Ach lieber Herr, lieber Herr! weemoedigde de dikke vrouw.
»Carissimo! Van eenen handelsreiziger uit Amsterdam vernam ik dat gij toch nog pfarrer geworden zijt, en ongetrouwd gebleven. Du lieber Kerl! en dat om mij! Wahrhaftig, ik denk nog dikwijls aan u, nu ik vet ben geworden en mij vergenoegen moet met de duenna-rollen. Maar hoe vet ook, eene goede predikantsvrouw zou ik ook thans nog niet wezen. Onlangs ben ik onzen Ludovico tegen het lijf geloopen.
"Ach, lieber Gott! dat zijn goede engelen, die daar komen!" riep de arme vrouw en stortte tranen van vreugde. "Grappige engelen, met hoeden en gebreide handschoenen," zei Jo en maakte ze aan het lachen. Binnen weinige minuten zag het er waarlijk uit alsof goede geesten aan het werk waren geweest.
Geen wonder; de zon heeft met volle kracht op den stilstaanden wagen geschenen en de warmte daarbinnen minstens met 8° of 10° verhoogd; 't is alsof de hitte van een gloeiende kachel ons tegemoet komt. "Ziet u wel meneer dat ik gelijk had om u te raden 3e klasse te nemen; bij deze temperatuur is...." "Einsteigen meine Herren!" "Wir wollen lieber dritter Klasse fahren!"
maar als een paar vriendelijke toehoorders haastig roepen: "daar kom er weer een an op de gracht!" rekt hij zich op zijn teenen omhoog, om te zien of hij 't refrein nog voleinden kan. 't Zal wel lukken, met mannenmoed blaast hij: Du hu! lieber Sté-he-rn! Een paar geldstukken vallen, door onzichtbare handen geworpen, voor zijn voeten.
Mijn tante zou gaarne, in dat oogenblik van verlegenheid, den geheelen bronzen olifant den kop ingedrukt hebben. Maar er was niets aan te doen, en in blinde opgewondenheid ging hij voort met zijn Ach, du lieber Augustin! Het was een tartend geluid voor mevrouw Dorbeen, en zij beefde inwendig van toorn.
Zij was nu al rollende en brouwende en zingende en gillende gekomen tot: "Noem hij deze aarde een hof van Eden, Die altijd mocht op rozen gaan,..." Ach, du lieber Augustin, Augustin, Augustin! klonk het over de tafel. Het was het speelwerk in de lamp, door mijn tante, in schijn van lepeltjes uit het lepeldoosje, dat vóór den olifant stond, te zoeken, opgewonden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek