Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
Al had ik nooit zoo woest kunnen zijn, neen, neen! ik had dat gevlochten haar voor nog zooveel niet niet zóó kunnen in de war brengen, en het hebben kunnen neertrekken; en ook dat lieve kleine schoentje had ik haar niet van den voet kunnen afrukken, al was het om mijn leven te doen geweest.
Je hebt vernomen dat ik heden nog vertrekken moet, om te redden wat nog te redden is?" »Ja, ik weet alles, lieve man!
Had zij aan deze "plichten" dan niet reeds principiëel te kort gedaan door voor Goethe te voelen gelijk ze deed, en werd de "haar zoo lieve zonde", waaromtrent ze op de keerzijde van een zijner brieven getuigde, dat haar geweten haar niet zeide of ze er voor moest boeten, er geringer op, nu zij haren minnaar op geveinsde gronden weigerde wat des huwelijks is?
Francine ging naar hen toe, klopte zachtekens op hunne schouders, en vond een hoop lieve woorden om hen op het goede nieuws voor te bereiden. Ze bracht hen vóor Sörge. Dit is mijnheer Sörge, een vriend van Simon en van Ernest. Hij heeft al veel gedaan voor Simon en hij zal nog meer doen. Hij zegt dat hij ons in kort Simon zal teruggeven. Hij kan veel. Ik weet niet hoe dat komt.
"Geen menschen, geen invaart. Maar lieve hemel, waar zijn eilanden dan goed voor?" "Nou dan", blafte hij opeens, als een opgewonden terrier, "de kaart geeft een heelen hoop eilanden in het noordwesten. Hoe is 't daar mee? Welk eiland heeft een invaart waar ik mijn schip kan leggen?" McCoy overwoog kalm. Hij keek niet op de kaart.
TITUS. Wijs aan, lief kind, want hier zijn niets dan vrienden, Meld, welk Romein die daad bedrijven dorst; Sloop Saturninus weg, zooals Tarquinius, Ter schennis van Lucretia, 't kamp verliet? MARCUS. Zit naast mij, lieve nicht, en gij ook, broeder.
En het lieve meisje zag hem, na dit sterke bewijs harer liefde gegeven te hebben, met zoo teedere oogjes aan, dat het bijna in het geheel geen oogjes meer waren. "O Hemel!" zegt de jongeling: "zij is te edel en te groot voor de wereld!"
"Bij Pieters op de Oude-Zijds-Voorburgwal." "Ja-ja-ja." "Weet je 't nummer nou goed?" "Nee!... Daar heb-ie 't al... 463." "Dat zei 'k ommers." "Kan de flesch niet omvallen?" "Die staat tusschen de krentenbroodjes." "Wees nou voorzichtig met uitstappen." "Ja-ja-ja." "Verlies je retourkaartje niet." "Nee, lieve mensch." "Nou, ajuus tante... Pas op voor 't portier. Hou je rokken wat binnen."
Waarom in 's hemelsnaam ben ik toch nog niet geëngageerd?! Dat hoort 'r toch zoo bij! En als er nou geen lieve, aardige, mooie meisjes meer waren in Amsterdam! In Amsterdam? Wat zeg ik? in Nederland! in Europa!
Het meisje, hoezeer het ook vol droefenis was en voortdurend weende, luisterde toch naar den raad van haar meid; en nadat zij het eerste niet goed had gevonden, antwoordde zij op het tweede: God wil zeker mij niet toestaan, dat een zoo lieve jonkman, zoo door mij bemind en mijn man, als een hond zou begraven worden of op straat zou worden achter gelaten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek