Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Bob, die moeite had, om niet in een schaterlach uit te barsten, hoorde opnieuw een heel zacht kraken van het ledikant, daarna een schuifelen over den vloer, en toen werd zijne deur geopend en kwam Piet binnensluipen. »O Bob,» zei hij, en zijn plaaggeest hoorde, hoe hij beefde van angst, »wat afschuwelijk. Een doodshoofd is er, een gloeiend doodshoofd, dat mij voortdurend aangrijnst.
Hij nam de kaars, de man nam zijn pakje en stok, en Thénardier geleidde hem naar een kamer op de eerste verdieping, die bijzonder fraai was, met mahoniehouten meubels, ledikant en rood katoenen gordijnen. "Wat is dat?" vroeg de reiziger. "'t Is onze bruidskamer," zei de herbergier. "Mijn vrouw en ik bewonen een andere. Wij komen hier slechts drie- of viermaal in 't jaar."
Eva, zeg, zijn wij alleen? Is daar nog iemand?" "Ja beste, hier is papa; en Philip is daar ook. Je trouwe brave Philip die je in zijn woning verzorgt." "Ik weet het; ik heb dat alles gehoord. Goeje jongen! Onverdiend!" Hij roept luider: "Philip!" De jongere Helmond staat nu bij het ledikant.
Zy was niet te bewegen om my, zelfs des nagts, aan de zorg myner bedienden toe te betrouwen. Ik heb, in al die dagen, niets dan uit hare handen gebruikt. Uuren lang lag zy op hare knieën voor Myn Ledikant, God met opgeheven handen biddende, doch in zich zelf, om myne herstelling. Nu, mag ik zeggen, bestiert zy de gehele huishouding. Oordeel uit dit weinige over haar karakter.
Ook dit ledikant is wederom een prachtstuk, dat echter, als het porselein, het zilver, de kleinoodiën, de kostbare kleedingstukken, ja de geheele kamer, nooit of bijna nooit gebruikt wordt.
Nadat zij de kleine voile had opgeslagen, heeft ze hem vluchtig aangezien; en, in hetzelfde oogenblik naar het ledikant wijzend, is ze ijlings zonder te spreken er heengesneld. En, dát is ze dan.... dat is dan de ijdele vrouw die de zijne veracht.... Maar hoor O God, dat moet wel een steen vermurwen; dat perst hem met geweld de tranen in 't oog.
Dit deed het vermoeden ontstaan, dat Joan de hand had gehad in zijn ontsnapping. Zooras de Baron dit denkbeeld opvatte, begaf hij zich met al de overigen naar het vertrek van den jongeling; het werd nauwkeurig omgehaald, en men vond eindelijk in het ledikant, tusschen de lakens, een wigge en een eind touw verborgen, die aan den Baron werden voorgesteld.
Frans was beneden om goedwillig een kleinen dienst aan den eigenaar der woning te bewijzen, en Geertje trad met een bord, waarop een paar beschuiten lagen, naar het ledikant. "'t Is Zondag, nietwaar moeder Geertje?" vroeg Willem toen hij haar ontwaarde. "Ja, Willem, 't is Zondag," antwoordde de vrouw. "En je zult zeker met Frans naar de kerk gaan?" "Neen, dat kan niet.
»Kan ik niet bij jou slapen, Bob? Toe maar, asjeblieft.» »Onmogelijk, Piet. Dit is maar een één-persoons ledikant. We kunnen er onmogelijk met ons beiden in.» »Toe maar, Bob, ik zal me zoo klein maken als ik maar kan; toe Bob, asjeblieft?» »Onmogelijk. Maar ga naar Pa; die is stellig nog op, en zal ongetwijfeld een onderzoek instellen.»
Elinor bleef voortdurend, diep in gedachten, heen en weer wandelen van den haard naar het venster, van het venster naar den haard, zonder te bespeuren dat die haard warmte gaf, of dat zij voorwerpen kon onderscheiden buiten dat venster; en Marianne, op het voeteneind van het ledikant gezeten, met haar hoofd tegen een der stijlen geleund, nam weer Willoughby's brief op, herlas huiverend iederen zin, en riep uit: "Het is te veel!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek