Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
In plaats van het bed op te maken, trok zij de kussensloopen er af, en liep met haar kroeskop storm op de kussens, tot zij somtijds overal met veeren was versierd, die haar in het haar waren blijven zitten; zij klom tegen de stijlen van het ledikant op en liet zich met het hoofd omlaag van den hemel afhangen; zij spreidde lakens en dekens over den vloer uit, kleedde de peluw in Miss Ophelia's nachtgoed en speelde daarmede eene soort comedie, zingende, fluitende en in den spiegel grimassen makende; zij maakte kortom, gelijk Ophelia het uitdrukte, een beestachtigen boel.
In elke kamer staat een net ijzeren ledikant met een goed bed, witte wollen dekens, lakens en kussensloop hagelwit, en in de 1e klasse een wit, in de 2e klasse een rood en wit gestreepte sprei over het bed.
Hij was ook iets geroerd, door het groote verdriet van Mathilde en den dood van zijn ouden vrind, maar hij moest zijn hoofd bij mekaâr houden om de drukte, die nu natuurlijk volgen zoû. Toen hij daar een minuut of tien bezig was geweest en bij het ledikant niets meer hoorde, zag hij om. Mathilde knielde rechtop daar naast en bekeek het lijk.
Werkelijk ontstelde Geertje toen de stilte die er in het vertrek heerschte want Frans deed een boodschap eensklaps werd afgebroken, en zij de krachtelooze stem uit het ledikant vernam, met de vraag: "Wie ben je?" In den aanvang wist Geertje niet wát te antwoorden.
We moeten eerst het huis nog verder doorgaan, om er uit alle hoekjes de herinneringen op te roepen. De huiskamer heeft me niet veel te vertellen. Alleen dat ledikant daar. Daar lag mijn jongste zusje in, toen ze de pokken had. Twee kinderen van het gezin waren niet ingeënt, en juist die twee werden tijdens een pokken-epidemie door de ziekte aangetast.
In een oogwenk overzag zij het vertrek dáár het oude ledikant, de kussens omgewoeld, op de tafel een half geledigde flesch wijn, benevens een glas; boven de sofa het ledige behangsel; het groote portret, dat daar gehangen had, stond met de voorzijde tegen den muur; daar lagen zijne epauletten naast den degen op een stoel maar Army waar was Army?
En zijn gelaat stond daarbij zoo ernstig, dat Lewin daaruit opmaakte: zij sterft. Zich zelf niet meer meester, snelde hij naar de slaapkamer terug. Het eerste, wat hij zag, was Lisaweta Petrowna's gelaat. Het was nog ernstiger en donkerder. Hij herkende in het verwrongen gelaat van haar, die daar lag, zijn Kitty niet meer. Hij leunde met het hoofd tegen het ledikant en voelde zijn hart breken.
"Hoe laat is het?" vroeg de lijder met zwakke stem. "Het daglicht zal spoedig aanbreken," antwoordde men hem. Hierop stond Sancho zonder een woord te spreken van zijn ledikant op en begon zich aan te kleeden, en niemand waagde het, hem een woord te zeggen, ofschoon allen even nieuwsgierig waren, hoe de geheele geschiedenis afloopen zou.
"Niet te hard stoken, fluisterde Trees bezorgd, "ánders heeft hij het te benauwd" ... en ging dan heen ... De duisterte hing dik in de hoeken, vulde de gansche kamer, waarin alleen wit-vlekten de lakens op 't ledikant ... De zieke sluimerde: zijn oude, gele, ingevallen gelaat, met diepe kuilen aan de slapen en onder de diep-liggende oogen bezijden den grooten scherp-belijnden arendsneus, scheen klein midden de blanke bolling van het kussen.
Er viel nu ook wat licht in de alkoof en hij zag zijn ijzeren ledikant staan, zijn waschtafel en 't houten kastje waar zijn linnengoed in lag. Daar ging hij naar toe en haalde zijn sleutelring te voorschijn, die dof rammelde langs 't hout toen hij een la opentrok.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek