Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 23 juni 2025


Maar zulke dingen konden er toch niet zijn op de ijsvlakte. Ze waren aan de westkust langs het groote eiland Valen gegaan, en nu meenden ze toch te kunnen merken, dat de noordelijke oever dichter bij kwam. Maar de wind werd al sterker, en het lawaai nam zóó toe, dat ze ongerust begonnen te worden.

Het lawaai van de muziek en het gejuich van het volk zijn thans oorverdoovend en er komt eerst eenige verademing als de processie het plein verlaten heeft. De torens blijven op de markt achter. Deze maken den volgenden dag een optocht door de stad. Ook de opgeschoten jongens hebben torens gemaakt van een 5 M. hoogte en zelfs de orkestjes ontbreken niet.

In het dal-midden, waar onder het aantreden naar de rijen, de vloer telkens bloot schoof, in sombere lijnen als versch opgehaalde ploegvoren onder het neêrschuinen van den lichtvloed, golfden en sleepten de loopende witte plooien door 't bonte lawaai; maar hooger schaarden zij zich saâm, blinkende stil, tot een volk wel, in de zon-atmosfeer.

Maar de dienstmaagd zegt haar dat zij nu in bed moet gaan liggen, »dat is veel meer zoals het hoort", en doen alsof zij slaapt. Dat doet ze dan ook en speelt een hele komedie wanneer hij komt; gemelik en bedeesd vraagt zij wat hij wil, nu was zij na al dat lawaai in de zaal juist zo heerlik in slaap gevallen.

De jongens hadden hem wat al te veel lawaai gemaakt naar zijn zin, zoodat hij het verstandig geoordeeld had, zich wat uit hunne nabijheid te verwijderen. Maar Jan en Karel waren toch wat in hun schik met hunne vangst, en zij begaven zich van de eene bijt naar de andere. De voorraad in hun emmertje werd steeds grooter, en zij twijfelden niet, of zij zouden wel een flink maal bij elkander krijgen.

Gauw dan wat, jongen!... Pas op!... Dat was d'r haast naast... Nou Marie nog"... "Stilte... Hou even jullie monden!" "Hoor je buiten de stoombooten?" "Wat een lawaai." "Stil dan toch!" "Die klok deugt niet... hij wil niet slaan!" " wat een schot! wat hebben die menschen er an om te schieten!" "Stil! Stil! Hoera!... Hij gaat slaan!" Zachtjes bromt de klok. Ze zitten allemaal stil. Tik... Tik...

Eenige minuten vóór het angelus komt een groot aantal vrouwen bijeen aan den oever der rivier onder aan de kade, die vrij hoog is. Geen man zou het wagen zich bij haar te voegen. Zoodra het angelus klinkt, wordt het geacht avond te zijn. Bij den laatsten klokslag ontkleeden zich al die vrouwen en gaan zij te water. Dan is 't een geschreeuw, een gelach, een helsch lawaai.

We zouden iets moeten doen, dunkt u niet? iets aanwenden, iets breeder en naar eene andere richting..... Iets, ja, dat niet kunstmatig is, zei pastoor Doening stil en medelijdend. Juist .... juist .... Ik wil mijn best doen. We lachen hier niet dikwijls, dat weet ge ook. Als er dan maar wat lawaai was! Hij voelde zelf dat zijne schranderheid naar wanhoop overhelde.

Tom sloot den schallebijter in de percussiedoos, waarin onlangs de tor gevangengezeten had en de knapen namen afscheid van elkaar, beiden gelukkig in het bezit van een nieuwen schat. Tom bereikte het kleine eenzame schoolgebouw, waar hij met veel lawaai binnenstapte, hing zijn hoed aan een kapstok en ijlde naar zijne plaats.

'k Besloot te gaan tellen, ik kwam tot driehonderd en vijftig, verder herinner ik me niet, want ik was langzaam ingedommeld om geen vijf minuten later weer klaar wakker te worden door een helsch lawaai naast mij.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek