Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Geesten die huist in vleesch! vogels en dieren, Visschen en wormen; knoppen ook, en blaêren; Bliksem en wind! en gij, ontembre scharen, Meteoren, misten, die de lucht doorzwieren! Uw stem is ons als wind in woudrevieren. Mensch, eens een wreed tyran of dienaar laf, Bedrieger of bedrogene, een vergaan, Een reiziger, van de wieg tot aan het graf, In 't duister, door dees dag voorgoed verdaan!
En dat, niettegenstaande ze niet lang getrouwd was geweest met Carsten Lövdahl, vóór ze merkte in hoe weinig zij harmonisch dachten. Hij was zoo voorzichtig, zoo irriteerend, door altijd in den vorm te blijven dat ze vaak vond, dat hij laf en onvertrouwbaar was. Maar er was toch ook iets beschaafds en ridderlijks in zijn karakter, dat hem altijd in haar achting staande gehouden had.
Dan kon ik zeggen: ja, Femke, 't is wel waar dat ik 'n ellendeling ben, 'n brok massa, te dom en te laf om verantwoordelyk te wezen voor m'n laffe domheid. Maar... zóó heeft God me gemaakt, zieje! Hy is aansprakelyk. Dit kan ik niet zeggen! Want... ieder moet handelen naar z'n overtuiging.
Dorus verslindt haar als 't ware met de oogen, als zij vervolgt: "Neen, dan heb ik liever iemand, die opvliegt of een traan in de oogen krijgt; die voelt en begrijpt, wat hij hoort.." "Maar, Guustje!" "'t Is niet laf, als een man schreit van aandoening; 't is alleen een bewijs, dat hij een hart heeft en geen stokvisch is." "Maar, kind, wat mankeert je?"
Zij laten eenvoudig zelfs den eeredienst, het uitspreken van den zegen en alle dergelijke ceremoniën achterwege en gedragen zich geheel als wereldlijke landvoogden, zoodat zij het haast laf en voor een bisschop weinig betamelijk achten, elders dan op het slagveld hun dapperen geest aan God te geven.
Zie-je,.... ik hou van m'n stillen vrede, m'n harmonie, en ik ben bang voor vuisten en fascineerende oogen. Toch zullen we 't volgend jaar 's gaan; 't is laf 't te ontloopen; hè Go, wij samen?"
"Dank u, juffrouw," zei een barsche stem achter haar; en zich omkeerende, zag ze tot haar grooten schrik den ouden heer Laurence voor zich staan. De arme Jo bloosde tot achter de ooren, en haar hart begon geweldig te kloppen, toen ze bedacht wat ze gezegd had. Een oogenblik overviel haar een onweerstaanbare begeerte weg te loopen; maar dat was laf en de meisjes zouden haar uitlachen.
THURIO. Wat zegt zij van mijn moed? PROTEUS. O, heer, daarover is zij niet in twijfel. Waarom ook, als zij weet, hoe laf hij is. THURIO. Wat zegt zij van mijn afkomst? PROTEUS. Dat gij van hoogen rang zijt afgedaald. Van edelman tot zotskap, ja voorwaar. THURIO. En spreekt zij van mijn landerijen? PROTEUS. Ja, maar met leedbetuiging. THURIO. En waarom? Dat zulk een ezel die bezit.
"Is het niet beter," vroeg hij, "onder de wapenen te dienen, dan een laf en schuldig leven te leiden, zooals we nu doen? Met het geld, dat wij zullen hebben, kunnen wij een goed figuur maken.
"Maar weet je wel, beste meid, waar hij naar toe gaat?" hernam Kniesj; "weet je wel, dat hij ergens naar toe gaat, waar men kan sterven, en dat het niet waarschijnlijk is, dat men daarvan ongedeerd terugkomt?" "Zou ik daarom zoo laf zijn, hem te verlaten?" "Je bent een dapper meisje!" riep Kniesj uit... "Laat mij je eens omhelzen! God geve, dat mijn Taras eenmaal op je gelijken moge!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek