Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 september 2025
DEMETRIUS. Wat kwetst ge een minnaar met zoo bittren smaad? Kwel zoo den vijand, die u 't bitterst haat. HERMIA. Ik hoon nog slechts, wijl ik 't bewijs nog zoek, Maar vrees, er waar wel reden voor mijn vloek. Hebt gij Lysander in den slaap gedood? Zoo baad in bloed, nu ge eenmaal bloed vergoot, En dood ook mij. De zon was aan den dag wis nooit zoo trouw, Als hij aan mij.
Ziet zij een van hen met bleek gelaat droomerig staan, dan zegt zij: "Kom dichter bij mij...... Waar denk je aan?" "Aan niets, moeder". Hij schrok echter onwillekeurig. Zij schudt langzaam het hoofd en voegt er aan toe: "Ik verschaf je wel zorg, kinderen. Kom, kwel je niet al te zeer, ik zal er spoedig niet meer zijn". Zij omringen haar, zweren haar dat zij haar beminnen en beter zullen maken.
Ik had hem kunnen dooden! en....." "Dolly, liefste! Ik begrijp je! maar kwel je toch niet zoo! Ge zijt beleedigd en zoo opgewonden, dat ge alles niet helder inziet...." Beiden zwegen een poos. "Zeg, Anna, wat te doen? Help gij mij! Ik heb over alles nagedacht en zie geen uitweg."
"Neen!" riep zij uit, toen zij hem zag, en de tranen kwamen haar in de oogen: "Neen, als het zoo voortgaat, zal het nog veel vroeger komen!" "Wat, melieve?" "Wat? Ik wacht en kwel mij hier, een uur, twee uren.... Maar neen, ik wil niet, ik kan niet met je twisten! Je zult wel niet vroeger hebben kunnen komen! Neen, ik wil niet verwijten."
Hunne genegenheid is zoo zacht als broeder- en zusterliefde. "Zustertje! zustertje!" zoo zucht een Lettisch minnaar in een vers: "Kom in mijne woning en zie nu, Hoe ik mij wakend en slapend steeds kwel, In tranen steeds baad en dit alles om U. "
Het licht der lamp viel op een fonkelenden ring aan zijn hand, in welks groenachtigen steen het wapen der Derenbergs blonk; één vluchtige blik hierop en haastig greep hij zijne muts en wierp die op een nabij staande tafel. "Kwel mij niet!" zeide hij kortaf en keerde zich om.
Toen de arme Alfred, ziende dat zij hoe het kwam wist hij niet ophield hem haar aandacht te schenken, zijn ijver verdubbelde en gedurig uitriep: "O, hier is een mooi plaatje, kijk eens!" verloor zij alle geduld en zeide: "O, kwel mij niet langer! Het kan mij niet schelen," en in tranen uitbarstende, stond zij op en ging heen.
Ik sta niemand in 't licht; ik kwel niemand; ik wil zo graag allen zo wel doen, als in myn vermogen is. Ik begeer niets dan uwe Vaderlyke gunst te behouden, by deze dierbare Vrouw myn dagen te slyten, en zo al de eene zotheid voor, en de andere malligheid na wat af te wennen. De waarde Dame groet u met de hoogste achting, en ik ben Uwe liefhebbende Pupil,
»Hoeveel malen zal ik u gerust moeten stellen, vader! dat gij dáár nooit voor hebt te vreezen!" hernam Claudine, die al hare zelfbeheersching noodig had om zich niet gekrenkt te toonen, niet moedeloos te worden onder dat aandringen op een punt, waarmee hij in de gevoeligste snaren haars harten greep en op eene wonde tastte, die hij weten kon dat bij haar een pijnlijk litteeken had nagelaten. »Eens heb ik mijn hart, eens mijn woord gegeven en het is niet geweest zonder uwe toestemming, daarbij is het voor mij gebleven en zal het blijven; maar kwel mij dan ook niet door zulk wantrouwen, noch, vervolg mij met zulke verwijten als u somtijds ontvallen tegen de trouw, die gij weet dat ik houde aan eene verbintenis mijner jeugd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek