Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
Op een paar uitzonderingen na behandelen zij gevallen van minne, van zinnelijken lust, van overspel; zij vertellen ons van overspelige mannen of vrouwen, die gefopt of gestraft worden, van minzieke vrouwen of meisjes, clerken of nonnen, een enkelen keer ook van mannen die in de kroeg zitten of boeven die een vroegeren kameraad bestelen.
Voor we goed met elkaar bekend raakten leerde ik reeds hem te verwelkomen met de eene hand en hem mijn tabakszak te geven met de andere. Maar de avond dat ik hem ontmoette in de kroeg van John O'brien te Dawson had hij zich gehuld in een wolk rook van een vijftig dollarcent sigaar, en in plaats van mijn tabakszak vroeg hij om mijn zak met stofgoud.
»Ik heb het wel gedacht," lachte Jack; »je ouwe heeft een harden kop. Hij zou liever den nek breken dan jou terugzien kom ga mee!" »Waarheen?" vraagde Frits. »Naar de kroeg van Tom jenever is goed, om het verdriet te verzetten."
Zou er nu 'n bruikbaar licht over deze zaak opgaan uit die Paardenstraat? Na lang wachten kwam er 'n rytuig aanrollen. De Republikein sprong er uit. De deur van de kroeg werd geopend, en Klaas Verlaan vertoonde zich met z'n vermeende juffer Kopperlith op den dorpel... Femke, ik ben hier! riep Wouter, wild toeschietend, ik ben hier! O God, o God, Femke, ga niet mee met die vreemde mannen!
Vrouw Claus zei dat het meisje meer had willen geven, maar dat ze haar hiervan had teruggehouden uit vrees voor 't "verdoen." Die glinsterende stukken herinnerden Wouter aan de gemakkelykheid waarmee de schipper met den bonten muts zich gezag had weten te verschaffen in die kroeg op de Botermarkt.
Niemand kende hem; en wijl Cosette geen lompen meer droeg, herkenden velen haar niet. Cosette ging heen. Met wien? waarheen? dit wist zij niet. Al wat zij begreep was, dat zij Thénardier's kroeg verliet. Niemand had er aan gedacht haar vaarwel te zeggen, evenmin als zij om van iemand afscheid te nemen. Zij verliet dat huis, gehaat en hatende.
Deze of gene arme landlooper zonder huisvesting, of een dronkaard, die de kroeg wat spade verlaten heeft; maar neen!" riep hij uit, bij nadere beschouwing een klein voetje bemerkende, dat over het pad lag, en een lange haarvlecht, die donker afstak tegen de witte kleeding: "dat alles behoort aan een vrouw, misschien wel aan een jonge en schoone vrouw?
Of ook hy tot eigen lyfsbehoud zich trachtte te bergen in de kroeg, dan wel of-i zich zedelyk verplicht achtte, z'n dame die vóór hem dat heiligdom bereikt had, niet in den steek te laten, was Wouter niet duidelyk. Er bestond 'n tertium dat hy niet raden kon, maar dat volkomen bekend is aan den alwetenden schryver die zich bereid verklaart straks den lezer deelgenoot te maken van 't geheim.
Zoo kwamen zij voorbij de kanonnen en langs menigen troep Franschen, die in den diepen weg zachtjes voortsukkelden. Eindelijk, dicht bij de kroeg "In de bromvlieg," zagen zij den overste, terwijl hij met eenigen zijner officieren stapvoets voortreed. "Hendrik," zeide Fieken, "draaf hier zoo hard ge kunt en houd op de hoogte stil; dan wil ik er afklimmen." Dit geschiedde.
Maar vlak voor het straatje naar Sivory's kroeg was Johan als met een schok een andermaal blijven staan. Hij keek in de gapende steeg, die naar boven zich voortschoof. Tusschen de opstijging der huizen verdonkerde de geul naar achteren in 't blauw van haar eigen schaduw; maar in de diepte was weêr een blok zon, een vierkant stuk licht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek