Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Er waren zelfs plaatsen, waar men maar te bukken had om een' klomp gouderts op te rapen. De gevolgtrekking lag voor de hand: de bodem bevatte groote schatten, die nog onaangeroerd lagen, want van het mijnwezen en de kunst om uit erts goud te halen, hadden de Indianen geen begrip. Zij verzamelden slechts stofgoud en hadden hieraan voor hunne geringe behoeften ook meer dan genoeg.
Toch stelde men het ding in werking; er werd zand opgehaald, dat enkele korreltjes stofgoud bevatte, zoo dun, dat ze aan de oppervlakte van de goudpan met het water bleven liggen. Natuurlijk staakte men dat werk, daar de opbrengst van het onderzoek zelfs niet den prijs van het brandhout loonde.
Als het erts naar den molen is gebracht, wordt het tot een uiterst fijn poeder vermalen; door wassching verwijdert men de lichtere deeltjes, en eindelijk wordt door amalgamatie het stofgoud gebonden.
De kanten waren met pijnboomen bedekt. De Spanjaarden namen echter met dit akelig tooneel genoegen, omdat zij in het zand glinsterend stofgoud vonden, en daaruit opmaakten, dat de bergen onuitputtelijke bronnen van rijkdom verborgen hielden. Ongeveer 50 of 60 mijlen waren deze onderzoekers nu van Isabella verwijderd. Columbus zocht nu een geschikte plek voor een kamp op.
Toen de Engel daalde, heeft zijn glans alles overstraald en goud gemaakt. Want éen gouden licht heeft de architectuur van de maagdelijke kamer overschitterd, en de atmosfeer is er geworden als een atmosfeer van goud, zichtbaar stofgoud, of de trillingen van de lucht zichtbaar zijn geworden en goud.
Er scheen een schitterend stofgoud als uit de lucht neêr te zinken, een stofgoud, dat in een blik, in een lach glansde, een ontastbaar stofgoud, dat zich over hun aller vroolijkheid verspreidde, als een bezwijmelend getintel.
Voor we goed met elkaar bekend raakten leerde ik reeds hem te verwelkomen met de eene hand en hem mijn tabakszak te geven met de andere. Maar de avond dat ik hem ontmoette in de kroeg van John O'brien te Dawson had hij zich gehuld in een wolk rook van een vijftig dollarcent sigaar, en in plaats van mijn tabakszak vroeg hij om mijn zak met stofgoud.
De hoeveelheid stofgoud en nuggets werd elken dag grooter; iederen avond werd er opnieuw gewogen en getaxeerd, en wanneer het resultaat, zooals gewoonlijk, verblijdend was, fluisterde Droll vergenoegd tegen zijn neef: "Als het zoo voortgaat, zal ik de boerderij spoedig kunnen koopen. De dingen gaan zoo mooi als het maar behoeft."
Je zal zien, mijn jongen, dat alle vrees ook dezen keer overbodig is .... Zie eens, wat een heerlijk weer!" En met de hand wees ik naar den hemel. 't Was zeven uur, de zon ging onder. Wat een blauw, wat een blauw! De hemel was niets dan een blauwe uitgestrektheid, oneindig en onnoemelijk rein, door de ondergaande zon met stofgoud overstrooid.
Voorts een vrij groote ronde vlek met een zilverachtige franje omzet; het was de Aarde. Hier en daar waren nevelachtige vlokken door de ruimte verspreid, en van het toppunt naar het voetpunt liep een onmetelijke ring, uit sterren als stofgoud bestaande, de melkweg, waarin de zon slechts een sterretje van de vierde grootte is.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek