Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Deze mand vulde hij met schatten; in het schort laadde hij zooveel geld als hij maar dragen kon, in zijne laarzen liet hij gouden munten glijden, terwijl hij op zijn haar en in zijn baard stofgoud deed strooien. Ja, hij nam zelfs den mond vol goud, zoodat zijne wangen er zoo gezwollen uitzagen, als ware hij op het punt aan eene groote ramenas te stikken.
Naar hetgeen men ons hier vertelt te oordeelen, zouden de tweeduizend tonnen erts, die jaarlijks in de groote smelterij van Veres-Patak bewerkt worden, aan het gouvernement nog niet zoo veel opbrengen als het handjevol stofgoud in den bak van den armen walachijschen delver.
We stonden bij een faro tafel en onmiddellijk wierp hij de zak op de hoogste kaart. "Vijftig" zei hij en de croupier knikte. De hoogste kaart werd gekeerd en hij gaf me mijn zak terug en trok me naar de weegschaal, waar de weger hem onverschillig vijftig dollar in stofgoud uitwoog. "En nu geef ik een rondje," zei hij en later bij den toonbank terwijl hij zijn glas neerzette.
De goudmijnen werden nu door hem bezocht en gevonden. Bij deze gelegenheid deed men bovendien eene andere en zeer merkwaardige ontdekking. Men wist, dat de inboorlingen slechts de kunst verstonden om uit het rivierzand stofgoud te wasschen, en dat dan te smelten om er zeer kunstlooze en leelijke voorwerpen van te maken.
In alle gewesten waar goud gevonden werd, moest elke inboorling, die boven de veertien jaar oud was, alle drie maanden eene Vlaamsche valkenbel vol stofgoud leveren. Zulk eene valkenbel stofgoud zou in onzen tijd ongeveer veertig gulden waarde hebben.
Na ongeveer een tien minuten te zijn bezig geweest, waarbij hij voortdurend den bak zachtjes en regelmatig liet ronddraaien, begonnen de kleine goudschilfers zich te vertoonen tusschen de flikkerende kwartzkristallen; allengs nam het geheele, steeds meer gezuiverde bezinksel een helderen metaalglans aan, en welhaast bracht de Walachijer, terwijl hij ons met een zegevierenden blik aanzag, het weinige stofgoud bijeen, dat op den bodem lag.
Toen hij een volgend boek opende, zag hij, dat het Palmerin de Oliva was. »Ha, heb ik je daar te pakken?« riep de priester, »neem deze Oliva mee, scheur hem in stukken, verbrand hem, en strooi de asch in den wind!« Toch zijn er schitterende bladzijden in de romance, die wij zooeven in groote trekken hebben beschreven, korrels stofgoud in een woestijn van verwarde en oppervlakkige vertelsels, vonken van het genie, zooals wij die hier en daar in Shelley' Zastrozzi, St.
Men geloofde, dat de zandlooper van den tijd gevuld was met schitterend stofgoud. Indien iemand gevraagd had wie in dien tijd in Diamante regeerde, zou men geantwoord hebben: "het Christusbeeld." Alles voegde zich naar zijn wil. Niemand trouwde of speelde in de loterij of bouwde een huis zonder hem om raad te vragen.
Zijne eene lange, fijne hand heft een olijventwijg; van zijne andere steekt hij den wijsvinger op, als vraagt hij aandacht.... En nu opent hij de lippen en spreekt hij zijne woorden, die, als een mirakel, goud zichtbaar worden in het stofgoud der heilige kameratmosfeer, en goud gaan naar de jonkvrouw toe....
Al spoedig wisten ze, dat ze voor goud alles konden krijgen, wat in hun oog eenige waarde had, en spoedig had Columbus nu eene vrij aanzienlijke hoeveelheid stofgoud verzameld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek