United States or Malaysia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Nuggets, goud!" riep de ingenieur. "Ook van hier?" "Ja. Wij hadden ons destijds hier verscholen, en konden niet weg, daar de Roodhuiden op ons loerden. Wij hadden gebrek aan water, en daarom begon ik het zand op te graven, om te zien of de grond ook vocht inhield. Water was er niet te vinden, maar zulke nuggets vond ik in menigte." "Dan zijn er ook goudaders hier, juist zooals ik voorspeld heb.
De kapitein kwam spoediger terug dan Droll. Hij zeide op een toon van verwondering: "Gij hadt die nuggets eens moeten zien, messieurs! Ik heb nooit zooveel nuggets bij elkander gezien!" Dit zeggende stak hij zijn eene hand in zijn armsmouw, en toen hij er die uit haalde, had hij die vol goudkorrels zoo groot als een erwt, vele als een hazelnoot, en sommige nog grooter.
Neemt gij nuggets aan?" "Ja, wat graag!" "Maar hoe staat het met het goudschaaltje? Zijt gij eerlijk?" Die vraag kwam er zoo koddig uit, en de twee oogjes pinkten daarbij zoo eigenaardig, dat men hetgeen hij vroeg niet kwalijk nemen kon. De kapitein hield zich echter alsof hij er zich door beleedigd achtte, en antwoordde: "Doe mij zulke vragen geen tweeden keer, of ik werp u vierkant over boord."
"Zoo wat twintig, allen flinke kerels, zeide hij. En dat koddige ventje in die leeren nachtjurk, heeft een vracht nuggets bij zich. Die gaat óók naar het Westen. Ik zou wel eens willen weten met welk inzicht hij al dat goud meesleept. Dat is maar ballast, dunkt mij, als men in de wildernis gaat reizen." "Dat ben ik niet met u eens. Ook in het Westen heeft de mensch behoeften.
Daar zijn forten, zomer-magazijnen en rondtrekkende kramen, waar men geld genoeg en nuggets genoeg kwijtraken kan. Overigens zijn die menschen mij nu volkomen onverschillig. Het eenige, dat ik niet begrijp, is: dat die ingenieur het rotsgebergte in wil, en toch zulk een jong meisje bij zich heeft." "Het is zijn eenig kind.
Zij worden nuggets genoemd, en een dier aan den Witwaterrand gevonden nuggets, zoo groot als een lang wittebrood, vertegenwoordigde eene waarde van een millioen gulden. Natuurlijk wordt veel meer granietgruis dan gouderts naar boven gebracht, want de mijngangen zijn eene flinke manslengte hoog, en zoo breed, dat er op sommige plaatsen een dubbel spoor ligt.
De hoeveelheid stofgoud en nuggets werd elken dag grooter; iederen avond werd er opnieuw gewogen en getaxeerd, en wanneer het resultaat, zooals gewoonlijk, verblijdend was, fluisterde Droll vergenoegd tegen zijn neef: "Als het zoo voortgaat, zal ik de boerderij spoedig kunnen koopen. De dingen gaan zoo mooi als het maar behoeft."
Woord Van De Dag