Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
Strahinya lachte luid, toen hij dit hoorde. "O mijn broeder," zei hij, "gij bejaarde derwisch! Gij behoeft mij niet te waarschuwen tegen één krijgsman; het eenige, wat ik u verzoek, is niet het geheele leger van den Sultan tegen mij op de been te brengen.
Nadat hij zijn laatste instructies en raad aan zijn zonen had gegeven en vriendelijk tot Frithiof had gesproken, voor wien hij een hartelijke genegenheid koesterde, wendde de oude koning zich tot zijn trouwen makker Thorsten, om afscheid van hem te nemen, maar de oude krijgsman zeide dat zij niet lang gescheiden zouden zijn.
Een flauwe glimlach omspeelde de lippen van den krijgsman, toen hij antwoordde: „Moed?
Komaan, mannen, geen twist! sprak tusschenbeiden komend, een Perzisch krijgsman; dat brengt ons toch niets verder. En meteen gaf hij den verbolgen Mohammedaan een wenk. Laat het dan zijn! antwoordde deze, en den Hindoe den rug toekeerend, verwijderde hij zich met een paar zijner vrienden en den krijgsman die zooeven gesproken had.
Deze Pennet was meer geleerde dan krijgsman, hetgeen niet verhinderde dat zijn schip vier kanonnen had, die nooit iemand eenig leed hadden gedaan en slechts dienden voor saluutschoten. Het ruim van de Resolute werd ingericht om den luchtballon te bergen.
"Gij hebt gelijk, mijn kind! zooals altijd; maar zie, gij beseft dat niet, wat het voor een ouden krijgsman zegt, als hem de kreet: te wapen! in de ooren klinkt. Dan gevoelt men zich op eens weer verjongd en versterkt; dan zijn ziekte en zwakheid vergeten en de kracht der ziel schenkt ons, wat die van het lichaam ons weigeren mocht. Maar laat ik eens aan 't raam gaan, en naar den wind zien."
De krijgsman, die in het vuur gaat de kogels tegemoet, doet 't toch vooral in een zekere opwinding, in een vergeten van zichzelf en al het zijne, anders ging hij onmiddellijk terug. Zelfmoord, waartoe naar het gewone zeggen, altijd een soort van moed behoort, komt toch, wèl beschouwd, voort uit een niet-aandurven van het leven met zijn moeite en zijn strijd.
Ook indien de woorden van Jeanne slechts bedoeld zijn geweest als »memento mori« voor den krijgsman in die bange dagen van moord en slachting, dan nog staat deze vermaning van het jonge meisje door haar waardigheid en bezadigdheid reeds op één lijn met zoovele van hare voortreffelijke antwoorden uit het latere proces.
De Jonge Beer verliet zijn schuilhoek, en trad naar buiten. Zoodra de Navajo hem gewaarwerd, liet hij zijn paard stilstaan en riep verheugd: "Oef! mijn jonge broeder! Zijn de verwachte krijgslieden der Navajos reeds aangekomen?" "Nog niet." "Dan zijn wij verloren!" "Hoe kan een krijgsman der Navajos zich verloren wanen!"
Toen den volgenden morgen onze jeugdige krijgsman op een van de groote pleinen der vesting het bevel over zijne afdeeling benevens de noodige instructiën van den Hoofd-Mansabdar der Radjpoet's ontvangen had, bleek hem al spoedig dat in vredestijd ten minste de dienst noch lastig noch bijzonder zwaar was te achten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek