Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Jo kreunde en viel achterover in haar stoel, zich herinnerend, dat ze de aardbeien inderhaast nog eens goed bestrooid had uit een van de twee potjes, die op de keukentafel stonden, en dat zij verzuimd had den room in de ijskast te zetten.
Zijn linkerarm, ruwweg in een doek gewikkeld, hing zwaar en onbruikbaar neer; het verband was doortrokken van bloed. Hij was zoo zwak, dat hij zich ternauwernood in een zittende houding kon werken; toen het hem gelukt was, keek hij met flauwe oogen om zich heen om hulp en kreunde van pijn.
Ik haal brood en boter, zei Snepvangers, als we eens honger krijgen in den nacht. Amper was hij terug gezeten of daar brak het gehuil en gesis los boven de stad. Jezus, Maria!... kermde Madame. Gelukkig dat er hier wat te verhapzakken valt! Snepvangers ontkurkte een flesch cognac en schonk zich een half bierglas in. Gij ook wat, Mama? Ja, want ik heb zoo'n pijn in mijn buik, kreunde zij.
"Ik heb haar nog eens gezien: ze is beeldschoon als de Moedermaagd...Laten we weggaan, en het rapporteeren!" De soldaat liet het zich geen tweemaal zeggen, en beiden trokken af. Wie kermde en kreunde daar in 't holle van den nacht, ten spijt van wind, regen en storm?
De ellendeling kermde en kreunde in stilte en wrong zich op zijne legerstede, doch het koude lemmer op zijn borst voelend, dorst hij geen kreet te uiten. »Gij hebt mij de tanden uitgebroken en mij in het aangezicht gewond," vervolgde ik. »Ik zal het u insgelijks doen." En ik sneed hem neus en ooren af.
"O, dat weet ik niet," huilde Jan, terwijl de modder hem van de kleeren droop. "Maar als je getroffen bent, moet het je toch ergens pijn doen?" zeiden de andere jongens. "Och ja, dat weet ik wel, maar ik ben zoo geschrokken," kreunde Jan. "Dat is niet erg, als je maar niet getroffen bent. Je bent anders lang geen held, dat verzeker ik je. Dus hij heeft je echt niet geraakt?"
Hij liet zich streelen, draaide mij den kop toe, en kreunde alleen zachtjes, toen ik mij verwijderde, alsof het hem speet mij niet te kunnen volgen. Vrouw Pauwels, die mij steeds bijbleef, had intusschen haar hart opgehaald met praten.
Laten wij hem meer naar de zon toe leggen. De zon scheen schuin in het atrium. De dominus wilde het bed met den zieken knaap naar de zon toe schuiven.... Neen, kreunde Cecilius.... Waarom niet? vroeg Crispina. Hier blijven.... kreunde de zieke knaap. Naast het andere bed.... En zij zagen nu beiden eerst, dat hij zijn broeders kussen stijf in de armen hield omvat....
"Het is de walvischtand van Ra Vatoe," fluisterde hij Starhurst in. "Ik ken hem goed. Nu is het met ons gedaan." "Dat is gunstig," antwoordde de zendeling, en hij haalde zijn hand door zijn langen baard en zette zijn bril recht. "Ra Vatoe heeft gezorgd dat wij goed ontvangen zouden worden." Maar Naraoe kreunde opnieuw, en schoof weg van de hielen waar hij zoo trouw achter aan had geloopen.
"Moeder, als er nu eens wat gebeurd was met Willem, zoudt gij u dan overgeven in Gods heiligen Wil?" Zij snikte zonder te antwoorden. "Zeg nu eerst eens met mij: Gods Wil geschiedde. Alles wat gij doet, o Heer, is welgedaan." "Hij heeft zijn Paschen niet gehouden," kreunde zij. "Moeder, Gods barmhartigheid is immers oneindig." "Hij is dood, niet-waar? Zeg het me dan toch!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek