Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
»Wat beteekent dat alles?« vroeg Rose. »'t Is de waarheid, juffrouw, al komt 't uit mijn mond,« antwoordde Nancy. »Toen zei hij met eenige vloeken, die in mijn ooren gewoon klinken, maar vreemd in de uwe, dat, als hij zijn haat bot kon vieren door den jongen het leven te benemen zonder zichzelf in gevaar te brengen, hij 't zeker doen zou; maar nu dat niet kon, zou hij wel zorgen bij elke verandering in zijn leven op zijn weg te komen en als hij voordeel dacht te hebben van zijn geboorte en zijn geschiedenis, kon hij hem nog kwaad genoeg doen.
De steile kruin van den voorsten berg wordt thans nog versierd door den toren en de muren van een oud ridderslot. Van dezen toren met den griezeligen naam, waar men in den zomer voortdurend vroolijk gezang en klinken van bokalen hoort, vertelt het volk een aandoenlijke sage.
In uw verhaal is waarheid, dat is zeker! maar even zeker is het, dat sommige omstandigheden daarin, al zeer onwaarschijnlijk klinken." »Wat!?" riep de ~Stroeve~ met een paar geweldige vloeken. »Uw vloeken vervaart mij niet, en het is niet uit vrees er voor, dat ik mij ga verwijderen.
Hoe oogenschijnlijk beleefd deze woorden klinken, men mag twijfelen of zij oprecht gemeend zijn: immers onder 't spreken werkt Geelvinck zich nog dieper in zijn stoel, slaat het eene been over 't ander en neemt in alle opzichten de houding aan van iemand, die zich recht op zijn gemak zet.
Zodra Machteld die droeve blik ontvangen had, liep zij tot hem, en vatte een zijner handen tederlijk in de hare: "O verschoon mij, mijn lieve Willem," sprak zij, "ik bemin u zeer, maar dan moogt gij mij ook niet meer plagen met dat lelijke woord sterven, dat gij altijd in mijn oren doet klinken. Vergeef het mij, ik bid U."
De mannen grepen hem, bevrijdden Oliver uit zijn greep en hielden hem terug. Een oogenblik worstelde hij met de kracht der wanhoop en stootte toen kreten uit, die zelfs door de dikke gevangenismuren heendrongen en hun in de ooren bleven klinken, tot zij op de binnenplaats waren. Het duurde eenigen tijd eer zij buiten de gevangenis waren.
"Is het ons veroorloofd," zeide Aylva, onder het voortrijden, "de namen te vragen der edele Ridders, aan wie wij heden dubbel verplicht zijn?" "Het smart mij," antwoordde Deodaat, "dat het vermelden daarvan u weinig bevredigen zal, daar onze namen u waarschijnlijk onbekend in de ooren zullen klinken. Mijn vriend heet Reinout, ik Deodaat van Verona."
De loktoon bestaat uit helder gefloten klanken, die op "tu tu tu" gelijken, het gewone geluid echter, dat voortdurend gehoord wordt, zonder dat het eigenlijk iets beteekent, is een kort en niet ver hoorbaar, maar toch scherp "siet". Bovendien verneemt men tonen, die als "tsierr twiet twiet twiet" of "twèt twèt twèt" klinken.
Dien dag moesten onder hen vele Fransche krijgsknechten zich bevinden; want Dakerlia hoorde de schetterende galmen der Walsche taal onophoudend klinken. Misschien waren deze lieden door het gebruiken van drank aangehitst. Zij spraken veel en lachten soms luidruchtig. Getroffen door het gerucht van zware stappen in den gang, riep Dakerlia bevende: "Witta, o Witta, daar is hij!"
Uit het laatste, met klimop en wilden wingerd begroeide, huis klinken de tonen van een piano. De vensters staan open en als luisterend buigen zich de sierlijke ranken naar binnen. Twee witte vlinders dartelen in de zoele lucht; nu eens schijnen zij rose, dan weer blauw, al naarmate ze in de zon of in de schaduw op en neer dansen. Of zij naar de tonen luisteren?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek