Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 juni 2025
Dit is de leer van den klaren denker en vromen mysticus die als godslasteraar uit de Joodsche kerkgemeenschap gebannen en door christelijke dominees als "grouwelijck atheist" werd aangeblaft.
Daarna voerde de mooie sterke »auto van Lenin« ons door de avondkoelte naar Moskou terug. De zon zonk achter ons weg aan den klaren horizon, het land lag in kalme schoone effenheid, aan den hemel ontbloeide een feërieke tuin met robijnroode, goudgloeiende en paarlmoeren bloemenwolken. Toen verstilde allengs het vlammende karmozijn en goud tot al zachter tinten en de duisternis viel.
Door struiken en over bergsteenen, verre van het kamp en steeds stijgend liepen dien klaren morgen Rogier en zijn geliefde, dicht aan elkaêr; er was een weeke glans in zijn oogen, zijn lippen stonden in gedurigen glimlach en hij praatte veel, nu vertellend of vragend, dan zacht en innig een woord van verteedering zeggend.
Mijn meester, gij en ik, wij gaan ons laten wegen." "Even als Jockeys." "Precies. Maar wees gerust, men zal u niet mager maken, als gij te zwaar zijt. Men zal u nemen zooals gij zijt." "Ik zal me niet laten wegen," zeide de Schot met vastheid. "Maar, mijnheer, het schijnt dat het noodig is voor zijn toestel." "Welnu! zijn toestel zal het zonder dit wel klaren." "Zoo! zoo!
De vreemde vertelde de geheele geschiedenis nog eens, en toen nog eens, totdat Sancho Panza haar goed genoeg meende begrepen te hebben, om er zijn oordeel over te zeggen. "Mij dunkt," sprak hij, "dat ik dat dingetje wel zal klaren. 't Geval komt eenvoudig hierop neer: De man verklaart onder eede, dat hij over de brug wil gaan, om aan de galg te sterven.
Nu stond hij daar, en het speet mij, dat de zaak zoo geloopen was, want ik had Manni veel liever gehad dan Tonnich. Ik zei dus, dat hij maar eens moest meegaan; dan zou ik zien. Des morgens om zeven uur begon het op te klaren, en ik hield het nu voor het beste, dadelijk aan boord te gaan, om terstond te kunnen vertrekken als het goed helder was.
Volgens dat mijn vader zeide, was er op de wereld geen bijgelooviger mensch dan deze Jakob Mispels, en hij had het hoofd van mijnen oom zoo vol gestoken met allerlei vertelsels van spoken en geesten, dat het kind op zijn twaalfde jaar zelfs bij klaren dag geen oogenblik meer alleen dorst blijven.
Het dunkt mij, het dunkt mij! knikte pastoor Doening fluks en dankbaar. Ho! .... En wat was het? Pastoor Doening keek schielijk op, schrikte. Ze sprak zoo kinderlijk-verwonderd, liet den vollen daghemel klaren in hare groene oogen, pink-wimperde geheel verbaasd. En pastoor Doening: Wat het was? Vraagt ge wat het was? deed hij. Ik vrees dat ik het zelf wel weet .... maar zegt gij 't algelijk ....
"Wel beware, Liesje! het is eene zeer gevaarlijke, besmettelijke ziekte voor niets ter wereld!" sprak de geestelijke vriendelijk, en drukte haar de kleine hand, "neen neen, dat zal mijne Rosine alléén wel klaren; men mag zich niet lichtzinnig in gevaar begeven. Gij zijt een eenig kind gij moet u sparen voor uwe ouders; neen, ik dank u, Liesje; het zal zich wel schikken.
Er voer door het gewoel een beweging van onzekerheid waar men luisteren zou en kijken. De doodsklok luidde in den klaren hemel, rustig en ongeroerd, terwijl het nieuws van den monnik in de stoffige drukte zich spreidde: een vreeselijke slag gewonnen en die van Bologna met een machtig leger onder hun overheer en den kardinaal geen twintig mijlen van de stad...
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek