Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
"Ik meen hoofdzakelijk daarom, dat meer medeleden en angst dan genoegen met mijn gevoel waren verbonden. Maar vandaag, na mijn angst gedurende het onweer, heb ik leeren beseffen, hoe dierbaar hij mij is." Kitty's gelaat helderde op. "Je bent dus zeer geschrokken?" zeide zij.
"Hebt gij een droschke? Zoo, dat is goed, ik heb mijn rijtuig weggezonden." Onderweg zwegen de beide vrienden. Lewin dacht er over na, wat toch de zoo dikwijls afwisselende uitdrukking op Kitty's gelaat zou kunnen beteekenen. Stipan Arkadiewitsch dacht inmiddels over het menu voor het diner. "Houdt ge van tarbot?" vroeg hij Lewin, toen zij voor het hotel stil hielden. "Wat?" vroeg Lewin, "tarbot?
"Dat zegt immers ook niemand.... Maar toe, zeg mij nu eens oprecht," smeekte Dolly, Kitty's hand grijpend, "heeft Lewin met je gesproken?..." Het noemen van Lewins naam scheen Kitty alle zelfbeheersching te doen verliezen; zij sprong op, wierp den gesp op den grond en riep met een heftige handbeweging uit: "Wat heeft dat alles met Lewin te maken? Ik begrijp niet, waarom je mij zoo plaagt!
Lewin kon langen tijd niet inslapen. Hij hoorde zijn paarden beneden zich het hooi eten en hoe de molenaar met zijn oudsten zoon naar de nachtweide reed. Hij dacht aan den dag van morgen. "Morgen ga ik heel vroeg en zal mij niet overijlen. Er zijn daar een menigte watersnippen en groote snippen, en kom ik dan weer hier terug, dan vind ik Kitty's brief.
Nadat hij een oogenblik beide met zijn treurige en vermoeide oogen had aangezien, zegende hij met de rechterhand de bruid, daarop liet hij ze met een bijzondere teederheid een poos op Kitty's gebogen hoofd rusten, gaf de waskaars over, verwijderde zich langzaam en nam het wierookvat.
"Stiwa haalde mij over met hem Anna Arkadiewna te bezoeken...." En terwijl hij dit zeide, bloosde hij nog meer, en zijn twijfel, of hij er goed aan gedaan had of niet, was nu opgelost. Hij wist nu, dat hij het niet had moeten doen. Kitty's oogen openden zich wijd en flikkerden bij Anna's naam. Maar zij beheerschte zich, verborg haar opwinding en misleidde hem. "Zoo!" zeide zij slechts.
En Kitty liet haar ook geen rust; zij ging bij haar zuster logeeren en verpleegde de kinderen in hun ziekte, die werkelijk bleek roodvonk te zijn. De beide zusters brachten er al de zes kleinen gelukkig boven op; maar Kitty's gezondheid was niet beter geworden en in den tijd der groote vasten reisde de familie Tscherbatzky af naar het buitenland.
Dat schoone kind met zijn waggelend hoofdje boezemde nog slechts een gevoel van medelijden in. Plotseling vertrok het zijn gezichtje en niesde. Lisaweta legde het kind in Kitty's arm; deze lachte van geluk: het kind had de borst genomen. Lewin had, na zijn vrouw gekust te hebben, de donkere kamer verlaten.
De glans van vreugde, op Kitty's gelaat ontstaan, scheen zich aan de aanwezigen mede te deelen. Lewin was overtuigd, dat de priester en de diaken er evenzeer den indruk van ondergingen als hij. Nadat de kransen waren afgenomen, las de priester de laatste gebeden en wenschte het jonge paar geluk.
Een vluchtige, echt vrouwelijke blik gleed over Kitty's toilet en een nauwelijks merkbare, voor deze echter goed verstaanbare beweging met het hoofd gaf de goedkeuring over haar schoonheid en toilet te kennen. "Gij komt reeds als dansend de zaal binnen!" sprak zij. "Dit is een mijner getrouwste helpsters," sprak Korszunsky, terwijl hij zich voor Anna, die hij nog niet gegroet had, boog.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek