Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Op den terugweg vroeg Lewin naar alle bizonderheden van Kitty's ziekte en de tegenwoordige plannen van de Tscherbatzky's, en al wilde hij het zich zelf niet bekennen, het was toch een groote voldoening voor hem, vooreerst omdat er nu eensklaps weer hoop voor hem was ontstaan, en vervolgens, omdat zij, die hem zoo zeer gekwetst had, nu ook leed.
"Maar wat was dat voor een vreeselijke kreet?" Hij sprong op, snelde op de teenen de slaapkamer in en plaatste zich aan het hoofdeinde van Kitty's ledikant. Het jammeren had opgehouden, maar iets moest er veranderd zijn, dat hij niet zag en niet begreep, ook niet zien en begrijpen wilde.
"Dus heb jelui besloten op reis te gaan. En wat wil je dan met mij beginnen?" "Het is, geloof ik, het beste, dat gij thuis blijft!" sprak zijn vrouw. "Precies zooals je wilt." "Mama, waarom zou papa niet met ons op reis gaan?" vroeg Kitty. "Dat is voor papa en voor ons veel aangenamer." De oude vorst stond op en streek met zijn hand over Kitty's haar. Ze hief haar gelaat op en lachte gedwongen.
De vorstin was te voren vast overtuigd geweest, dat deze avond over Kitty's lot zou beslist hebben en er aan Wronsky's plannen niet meer viel te twijfelen; maar de woorden van haar echtgenoot hadden haar eenigszins in verwarring gebracht. In haar eigen vertrek teruggekeerd, herhaalde zij, eenige malen: "God zij mij genadig, God zij mij genadig, God zij mij genadig!"
Hoe meer Kitty haar gadesloeg, des te meer scheen zij haar een zeldzaam voortreffelijke persoonlijkheid toe en des te sterker werd haar wensch haar te leeren kennen. De jonge meisjes ontmoetten elkander dagelijks meer dan eens, en telkens vroegen Kitty's oogen: "Wie zijt gij? Wat zijt gij? Zijt gij waarlijk dat bekoorlijk wezen, dat ik mij voorstel?
Evenwel werd hij eenigszins verontrust door het bericht van Kitty's vriendschap met Warenka en madame Stahl en door de mededeeling der gravin over de omkeering, die in des meisjes gemoed had plaats gehad; dit wekte in zijn binnenste weer dat gevoel van ijverzucht op alles, wat zijn dochter buiten hem belang inboezemde; er beving hem eenige vrees, dat zijn dochter naar hooger sferen kon ontvlieden, waar zijn invloed haar niet meer kon bereiken.
Behalve de Oblonsky's met al de kinderen en hun gouvernante, hield zich dezen zomer ook de oude vorstin Tscherbatzky bij de Lewins op. Zij hield het voor haar plicht onder de tegenwoordige omstandigheden haar onervaren dochter ter zijde te staan. Ook Warenka, Kitty's vriendin, die zij in Soden had leeren kennen, had haar belofte vervuld Kitty te bezoeken, zoodra zij getrouwd zou zijn.
Gelukkig en tevreden was zij na het gesprek met Kitty tot haar echtgenoot gekomen en, al had zij ook geen plan hem over het aanzoek van Lewin en Kitty's weigering te spreken, zij had hem toch te kennen gegeven, dat de zaak met Wronsky zoo goed als beklonken was en na de komst zijner moeder tot een goed einde zou worden gebracht.
Haar neiging voor Kitty drukte zich in den wensch uit deze met Wronsky getrouwd te zien. Zij had Lewin, die zij bij het begin van den winter dikwijls bij Kitty had aangetroffen, nooit mogen lijden. Haar lievelingsbezigheid was hem in Kitty's bijzijn belachelijk te maken.
Dolly's schrandere oogen zeiden hem, dat zij hem begreep. "Zeg jij me nu eens met de hand op het hart: lag er niet, ik meen niet in Kitty's gedrag, maar in het gedrag van dezen heer, iets onaangenaams, ik meen iets dat veel te vrij was, iets beleedigends voor een echtgenoot? Of hoe zal ik het u toch zeggen...?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek