Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
Lewin echter dronk alleen daarom geen likeur, omdat die Française met de valsche haren, poudre de riz en vinaigre de toilette hem verschrikkelijk ergerde. Hij vermeed haar omgeving als een bezoedelde plaats. Zijn geheele ziel was met Kitty's beeld vervuld, en uit zijn oogen lachten hoop en geluk.
Hij was mij altijd onaangenaam, en het heeft dan nu ook een einde genomen." Lewin riep zich Kitty's antwoord voor den geest. Zij had gezegd: "Neen, dat kan niet zijn...." "Darja Alexandrowna," zeide hij koel, "ik weet uw vertrouwen in mij hoog te waardeeren, maar ik geloof, dat u zich vergist.
Hoe weinig onnatuurlijkheid ook steeds in Kitty's karakter gelegen had, nu elke sluier wegviel, was hij er door getroffen, hoe klaar de kern van haar wezen uit haar oogen sprak. Zij zag hem glimlachend aan, maar plotseling trok zij de wenkbrauwen omhoog, hief het hoofd op en hem snel naderend, greep zij zijn hand en drukte zich vast tegen hem aan, terwijl zij hem met gloeienden adem overstroomde.
Maar hoe treurig, hoe treurig is het hier? Wie is dat?" Kitty noemde hem alle met haar bekende en onbekende personen, die zij ontmoetten. Aan den ingang van den tuin kwam de blinde mevrouw Berthe met haar geleidster hun tegen, en de vorst verheugde zich over de uitdrukking van teedere ontroering op het gelaat der oude Française, toen deze Kitty's stem herkende.
De priester, zich naar den lessenaar keerende, had moeite Kitty's kleinen ring aan het eerste lid van Lewins vinger te steken. "Ik vereenig u, Constantijn, dienstknecht van God, met Catharina, dienstmaagd van God," en hij herhaalde dezelfde formule, terwijl hij een grooten ring aan Kitty's kleinen, fijnen vinger liet glijden.
Maar spoedig bemerkte zij ook, dat in Kitty's innerlijk leven een geheele omkeering had plaats gehad.
De betrekkingen der andere godsdiensten met de Godheid zullen altijd voor mij ondoorgrondelijk blijven en ik heb het recht niet ze na te vorschen." "Ben je nog altijd hier?" vroeg plotseling Kitty's stem. Zij had denzelfden weg naar het salon als hij gekozen. "Er is toch niets dat je hindert?" En zij zag hem bij het sterrelicht opmerkzaam in het gelaat.
Tegen het einde van den winter werd in het huis van vorst Tscherbatzky een consult gehouden, dat over Kitty's gezondheidstoestand uitspraak doen en beslissen zou, welke maatregelen tot herstel harer verzwakte krachten zouden moeten genomen worden. Zij kwijnde weg en toen de lente kwam, verergerde haar toestand.
Anna lachte, en haar lachen deelde zich aan hem mede; werd zij nadenkend, dan werd hij ernstig; een bovennatuurlijke kracht kluisterde Kitty's blik aan Anna; zij was verrukkelijk in haar eenvoudig zwart kleed; verrukkelijk waren haar met rijke braceletten omsloten armen, verrukkelijk haar hals met parelsnoer, verrukkelijk de lokken van haar een weinig losgegane frisuur, verrukkelijk haar bevallige, lichte bewegingen, verrukkelijk het schoon gelaat in zijn levendigheid; maar er was iets verschrikkelijks en vreeswekkends in al deze bekoorlijkheid gelegen.
In Warenka had zij het gezien, dat men slechts zich zelf vergeten en als anderen denken moet om kalm, goed en gelukkig te worden en dat was Kitty's doel. Nadat Kitty nu duidelijk begrepen had, wat gewichtig was, vergenoegde zij zich er niet mede zich daarover te verheugen, maar zij wijdde zich werkelijk aan dit voor haar nieuw geopend leven.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek