Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Ja, zelfs uit het huisje van Kee, de heks van den Achterweg, wapperde een klein, verschoten vlaggetje uit het boven-zijraampje, want zij hield dolveel van Dik en verheugde zich in zijn geluk. Weldra was er geen huis meer, waar de vlag niet uithing, wat wel een bewijs was, dat de bruid en de bruidegom geliefde personen waren op het dorp.
»Neen, maak nu geen zwarigheid, André!" vermaande Kee. »Je kunt, als je maar wilt! Ik vind het idée van comedie spelen heel goed. We zullen je alles vertellen van papa en mama! Dat zal je te pas komen in je stuk. En dan, dat de oude heer den tiendaagschen veldtocht heeft meegemaakt .... nadat hij pas twee jaren getrouwd was .... en allerlei grappige scènes...."
Een nest! Dat wou hij graag zien! »Nee, maar er zijn er genoeg.« »Ik ga mee, hoor!« »Mag ik ook mee?« vroeg Nel. Jo keek naar Klaas, en Klaas keek naar Jo. »Om mij wel,« zei de eerste eindelijk. »Om mij ook wel,« zei de andere. »Dan ga ik Kee vragen, of ze ook mee gaat,« riep Nel. Jo en Nel vroegen moe, of ze met Klaas mee mochten, en moe vond het goed.
"Wacht, eerst even bellen," zei Bob en greep een tafelbel, waarmee hij, voor Door dit verhinderen kon, luid ging bellen. Kee kwam verschrikt naar boven vliegen. "Och, lieve tijd, wat is hier te doen?" riep ze. "Toch geen ongeluk gebeurd?" "Gauw instappen, de trein gaat dadelijk weg," zei Bob tot Keetje, niet begrijpende, dat hij haar zoo had doen schrikken.
Zoo ging het ordelijk en ieder kreeg een plaats. Klaas en Jo en Nel en Kee bleven naast elkaar staan en zoo raakten ze in denzelfden wagen. »Gelukkig, we zitten bij Harms,« zei Klaas. »Waarom gelukkig?« vroeg Jo zacht. »Nou, dat is zoo'n aardige man; ik wed, dat we straks ook wel eens mogen mennen.« Daar kwam de juffrouw aan. »Bijna te laat, juffrouw,« riep Harms. »Mooi op tijd, Harms,« zei ze.
Ik heb die beurs net even gauw gezien als jij: en ik wou er juist op an laveeren, toen jij er zoo vlak voor-de-wind op aanschoot: je moet niet denken, dat jij alleen recht heit, om die geeltjes bij moeder Kee te gaan verzwendelen: ik heb ze al zoo noodig als jij."
Nel, die juist Frits hielp, gutste door het lachen de helft van de melk over het kroesje. "Ik begrijp het," schaterde ze. "Ze bedoelt de slaboonen." "'t Is prachtig! Eenig! Stel je voor: driehonderd vijftig sneetjes met een stomp mes." "Hoeveel boterhammen?" riep Door gierend terug. "Wie kan dat nou ook denken," zei Kee goedig; "drie, maar als ik haast heb twee. En ik heb nu haast."
Een ander plan zou in dergelijk een drietal Haagsche jongedames-hoofden bij zulk een heerlijken zomerdag moeielijk hebben kunnen opkomen. Maar daar ze nu onwillekeurig wat harder voortstapten, had haar vader op minder drift aangedrongen, en was zijne oudste dochter Kee wel zoo goed hem daarin te ondersteunen.
Na deze vriendelijke woorden trok Kee zich terug. André zag een zeer bevallig jong meisje met weelderige donkerbruine krullen, doordringende, helderblauwe oogen en iets buitengewoon eenvoudigs in figuur en kleeding.
Fritsjes verdriet, nu hij uit den koffer en weer bij moesje was, was spoedig geleden. Gelukkig was Julia gauw weer beter en toen Leni even de kamer uit was, stelde vader voor, eerst de tweelingen en daarna Julia te photografeeren. Kee werd in het geheim genomen. Die kwam daarom even later Leni vragen, haar wat te helpen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek