Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 juli 2025
"Wil je me beloven niet over werken te spreken en er zelfs niet aan te denken, voordat je geheel en al beter bent?" "Ik wil het wel probeeren." "Goed, dan begin je nu dadelijk met kalm te gaan slapen en iederen dag precies te doen wat zuster Kate je beveelt." "Ja, maar d
Zooals ik zeg, ik herinner mij nauwelijks den tijd dat ik dit vers niet kende, en ik verstout mij nog het mooi te vinden. Maar laat mij u nu eens vertellen wat mij onlangs gebeurd is. Een mijner jonge vrienden, een literair genie van de bovenste plank, komt bij mij, en vraagt mij: »Weet u wel dat de Schepping niet van ten Kate is?« Ja, zeker weet ik dat, die is van God!
Ik heb mij altijd verstout er mooie passages in aan te treffen, en het deed mij onlangs goed aan mijn eigenwijze hart, in eene studie van een der »jongeren« te lezen dat ten Kate toch maar mooier verzen had geschreven dan de tachtigers wisten. »Ja, ja,« knikte ik mijn wel doorvoeden criticus toe; »véél meer!« Ik zou lust hebben u eens de passage op te zeggen, die juist zoo mooi bij ons onderwerp past; hoe God zich openbaart in de natuur; het is in het zevende tafreel te vinden; aldus begint het: Met de middlen, met de wegen Van Zijn goedheid, van Zijn macht Komt de Algoede zijn geslacht Op den hangen dwaalweg tegen; En daar straalt een spoor van zegen Door de wanorde en den nacht;
Meta viel een pak van het hart, toen ze zag, dat Kate, hoewel al twintig jaar, gekleed was met een eenvoud, die Amerikaansche meisjes wél zouden doen na te volgen; en ze voelde zich zeer gevleid door de verzekering van Ned, dat hij expres gekomen was, om haar te zien.
Ik dacht telkens: ik ben toch niet verstoken van literair gevoel, ik kan sommige dingen toch erg mooi vinden.... En ik las Beets en Ten Kate, en zei in me zelf: "Wat heb ik daar nou toch aan!" Het sloeg niet bij me in. Nu, er waren in Amsterdam nog een paar jongelui, die ongeveer dezelfde gedachten hadden op dit punt als ik.
Goeien nacht, Kate! we hebben nog wat van juffrouw Jo te goed, dus het is uit met je," riep Fred opgewonden, terwijl ze allemaal naderbij kwamen om het einde te zien.
En de scholen zijn hier zoo goed, zegt Papa. Jij gaat zeker naar een bijzondere school?" "Ik ga in het geheel niet; ik ben zelf gouvernante." "O, zoo!" zei juffrouw Kate, maar ze had even goed kunnen zeggen. "Wat afschuwelijk!" want haar stem gaf dat te kennen en een zekere uitdrukking op haar gezicht deed Meta blozen, en wenschen, dat ze niet zoo openhartig was geweest.
H. F. C. Ten Kate Jr. zegt in zijn »Reizen en onderzoekingen in Amerika«: »Eens en voor al moet ik hier wijzen op de onjuistheid der benaming »Roodhuiden«, eene benaming, die niet alleen zeer populair is, maar die zelfs haar' weg in wetenschappelijke werken heeft gevonden.
Waar de lettergreep die aan het woord kate voorafgaat, op eene s eindigt, daar zijn die naast elkanderen komende s en k, sk, tot sch verbasterd. Deze letterverbinding sk toch, aan onze verschillende friesche gouspraken en aan de noordsche talen zoo eigen, is volkomen vreemd aan de saksische en frankische tongvallen der nederlandsche taal, welke daar voor in de plaats sch hebben.
"Hè, wat ziet Londen er weer vuil en donker en somber en modderig uit!" riep Hedwig onder het rijden. "Heerlijk dat wij er uitgaan!" "Ja, ten minste ... als wij het in Devonshire beter krijgen," zei Dr. Hearty op bedenkelijken toon. "Maar dat zal toch wel! Zuster Kate zei dat de lucht daar zoo zuiver was en dat het er zóó mooi was!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek