Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 mei 2025
"Maar we zien er elkaar, niewaar wijfjelief?" valt Helmond in: "en dat is ons 't voornaamste. Aan een huis moet men wennen evenals aan een nieuw kleedingstuk." "Als het kleed niet past August, dan zendt men het terug." Kartenglimp geeft hoofdknikkend het teeken dat hij de opmerking der jonge mevrouw zeer ad-rem vindt.
"Ik denk dames," vervolgt Kartenglimp met een naren lach, "dat de kapitein dat glas niet wil drinken, omdat hij misschien tegenwoordig tot het korps der afschaffers behoort, hahihaha! hahihaha!" Maar God, wat is dat? Hoor, wat snerpt daar als een gil door de ruime Oranje-zaal? Wat vliegt daar op en scheurt dien valschen lach vaneen?
Zie, en nu staat ze aan zijn zij, en ze drukt dat grijze goede hoofd vast, heel vast aan haar borst; zóó, zóó! nog meer op zij, nog vaster, ja, want die vreemde, zal ze niet zien: de tranen van haar goeden, haar lieven vader! Een groot kwartier later was de majoor Kartenglimp vertrokken.
Ja, dat was een zeer gelukkig intermezzo, want bij Archibalds meedeeling en vraag, is het Kartenglimp geweest alsof hem "de dood op den rug sprong". Op gezag van mijnheer Kippelaan, mijnheer Kippelaan had het van den horlogemaker, die wekelijks klokken en pendules bij den baron Debecque ging opwinden, wie kon het dus beter weten op gezag van Kippelaan heeft hij in de stellige meening verkeerd, dat de jonge luitenant: Debecque heette, en zee-officier op non-actief was.
"Ja!" zegt Kartenglimp met een bijzonderen ophaal: "Ja! wat zal ik u antwoorden mevrouw; ik vrees....." "U vreest.... majoor?" "O, niets anders dan 't geen u zooeven bedoelde mevrouw." "Ik?" "'t Geen iedereen vreest. Ik beklaag hem. Jawel, iedereen beklaagt hem. Bon homme! Ze speelde al een rare rol in Den Haag. Naar men zegt, enfin, naar men zegt....!" "U bedoelt? Ik herinner me niet juist...."
Maar amice, er is er toch maar ééne, die ik van het eerste oogenblik afaan.... Zieje, en daarom werd ik drommels benauwd dat je partij niet zou doorgaan. Begrepen? Ik droom geregeld van dat engelachtige kind. Apropos, komt Ronner, die poesbaard ook op het feest?" "Wie zeg je, Ronner?" "O sapperloot, ik meen Kattenglimp." "De majoor Kartenglimp? Jawel."
"U kondt dat niet weten majoor. Maar....." en uit den nadruk, dien Van Barneveld op dit laatste woord heeft gelegd, valt gemakkelijk te besluiten dat hij er zou willen bijvoegen; maar 't zal mij nú aangenaam zijn indien gij vertrekt. Weinige seconden later heeft Kartenglimp het landhuis verlaten.
De zaak is, naar men zegt, om familieredenen geheim gehouden en gesust, maar je begrijpt dat de hoofdfeiten toch moesten uitlekken." "Hardenborg, neem me niet kwalijk, 't is niet rechtvaardig om iemand zonder bewijs te veroordeelen. De gelijkenis tusschen twee personen is niet voldoende om de laagheden van den een op rekening van den ander te stellen. Kartenglimp is...."
En mijnheer Kartenglimp begreep dat alles zeer goed, en was uitermate beleefd. 't Is nog luttele minuten geleden dat Eva in de kamer terugkwam, maar ze duurden haar reeds verbazend lang. Nu ze haar schuld had geboet, nu kost het haar groote moeite om het gesprek met dien majoor te vervolgen.
Ja, Kartenglimp was te ver gegaan; hij heeft vergeten dat hij, wèl naast een praatgrage misschien wat zeer ijdele vijftigjarige vrouw zat, maar niet onder zijn kornuiten. Nu hij echter a heeft gezegd moet hij ook b zeggen. 't Zou onverstandig zijn indien hij dit verzuimde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek