Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juli 2025
Het verstandige dier schijnt het meesterke begrepen te hebben, en in groote sprongen, aanhoudend luid blaffend, zoekt het den Kaffer op. Het meesterke neemt middelerwijl zijn veldflesch, en bevochtigt de lippen van den zwaargewonde met eenige druppels wijn. Uit steeds grootere verte komt het geblaf van den hond.
»Mis," antwoordde de vreemde Kaffer; »dan begiet hij de ingewanden van het groote beest met vet en traan." »'t Is een goed middel," liet de vreemde Kaffer er op volgen; »wij Matabelen doen het ook." De beide Kaffers strekten zich nu uit bij het krimpende vuur, om te slapen, doch wijd uit de verte kwam opnieuw een plotseling, schel gefluit. »Hij schreeuwt weer!" riep Eliëzer verschrikt.
"Ik geloof aan de onschuld van den Kaffer," zei hij tot John Watkins, "en daarenboven het geheele geval gaat mij slechts aan! Natuurlijk of kunstmatig, de diamant behoorde mij toe, vóór dat ik hem mejuffrouw Alice aanbood...." "O zoo, hij hoorde u toe?" vroeg master Watkins op spottenden toon. "Ongetwijfeld," hernam Cyprianus.
Het was misschien een uur of anderhalf nadat gij de rondte hadt gedaan over het erf. Ik bespeelde op den drempel van mijn hut mijn snareninstrument gij kent het, baas." Jansen knikt. »En Hector en Schaap zaten gehurkt in de nabijheid te luisteren. Ik had juist geëindigd en wilde naar binnen gaan, toen Hector fluisterde: »Ouwe Kaffer, daar heb je den jongen baas." Ik verwonderde me, want ik wist "
»Ja," antwoordde de vreemde kaffer niet zonder trots; »ik heb de hand wel eens op zijn buik gelegd." »Op zijn buik!" riep Eliëzer met verbazing; »hoe durft ge 't wagen!" Liever had de Zoeloe zijn harden kop gestoken in den opengesperden muil van een grimmigen leeuw dan de hand te leggen op den buik van dat razende monster.
Wat de Kaffer niet inzag was, dat de Macalaccassen zijne knoopen zouden aannemen niet zoozeer voor het gebruik, dat zij er van zouden kunnen maken, daar zij bijna geen kledingstukken aan het lijf droegen, maar wel voor de veronderstelde waarde, die zij aan die metalen schijfjes, welke zoozeer op muntstukken geleken, toekenden. Zoo beschouwd, was die ruil werkelijk bedrog.
En waarlijk, nauwelijks waren den jeugdigen Kaffer de grondbeginselen der Fransche taal medegedeeld, of hij toonde een onverzadelijken leerlust te bezitten. Hij vroeg steeds, hij verlangde alles te weten, niet alleen den naam van ieder voorwerp, maar ook zijn gebruik, zijn oorsprong, waarvan het gemaakt was, enz.
De Kaffer strompelde de gang door, en na een paar minuten verscheen, met de lantaarn in de hand, een rijzig, zwaargebouwd man van middelbaren leeftijd. Dirk Kloppers was een zijner bizondere vrienden, die bij hem in hooge achting stond, en hij haastte zich, om de beide ruiters in de voorkamer te laten. Hij bood hun stoelen en zette de lantaarn midden op tafel.
De Kaffer wenkte: neen. "Welnu, als dat zoo is, dan raad ik je aan, om het Fransch te leeren," hernam Cyprianus. En zonder dralen begon hij zijn leerling eene eerste les te geven. Hij wees hem de meest gebruikelijke voorwerpen aan, sprak de namen dan uit en deed ze hem herhalen.
»De ouwe baas heeft een Engelschen koopman in de lucht geslingerd," riep de Kaffer; »hij heeft hem door de ruiten gesmeten, en 't is zonde, dat ik het dure woord zeg: het roodbaatje was in eens morsdood." »Zoo dood als een pier," vulde de tweede Kaffer aan. »De ouwe baas is ook vreeselijk sterk," zeide de derde Kaffer, met zijn witte tanden grijnzend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek