Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juni 2025
»Baas, het is dezen keer meenens," zeide Eliëzer op dringenden, overtuigenden toon. »Wat willen ze dan toch in de Transvaal?" vraagde Frits Jansen. »De Boerenregeering omverwerpen," zeide de Zoeloe. Frits Jansen deed onwillekeurig een greep naar het gevest van zijn sabel, maar zeide toen bedaard: »Vertel wat je weet!"
De brief was geschreven, en reeds was Eliëzer, de snelvoetige Zoeloe, met den brief op pad. Het was nu laat in den avond. De taptoe was al geblazen, en de cavaleristen hadden hun kribben ijzeren ramen, voorzien van een stroopeluw en een stroozak opgezocht.
Doch zijn bitterheid verdween weer, toen hij staarde in het trouw en eerlijk gelaat van den Zoeloe. »Hoe laat heb ik Waterfontein afgestookt?" »Om tien uur misschien, Baas." »En om vijf uur was ik reeds van Williams vertrokken, en om tien uur was ik zes en dertig mijlen van Waterfontein verwijderd!"
Het meesterke staart nu weer in het doodsbleek gelaat van zijn vriend. »Wat denkt gij er nu van?" vraagt de Zoeloe. »Ik weet het niet," zegt het meesterke, wiens hoop van zoo even weer veel verminderd schijnt »zoek gauw een dokter!" »En den ouden baas!" meent de trouwe knecht. »Ja, dat is goed," zegt het meesterke.
Toen hij echter het breede, diepe lidteeken zag, dat over den geheelen linkerarm van den Zoeloe liep, begon de strakke, strenge plooi in zijn gelaat allengs te ontspannen. Want dat lidteeken sprak in zijn stomme taal een roerende geschiedenis, en Frits Jansen kende die geschiedenis. Op nieuw keek hij den Kaffer aan, doch Eliëzer greep de handen van zijn meester en kuste ze.
»Wat gaat er op los? Waar gaat het op los?" vraagde de jonge Boer, niet vermoedend, wat de kleurling met zijn geheimzinnige woorden bedoelde. »Op de Transvaal gaat het los!" zeide de Zoeloe, doch Frits schudde ongeloovig het hoofd, en het drietal wandelde langzaam door. »Ik heb die praatjes al meer gehoord," zeide hij kalm.
»Ach, dat hij herstellen mocht!" zucht de Zoeloe. »Wij willen er om bidden," zegt het meesterke. »Ja, dat willen wij!" zegt de zwarte zoon van Cham. »Maar hij moet thans vervoerd worden," zegt het meesterke, »weet ge een woning in de nabijheid?" »Achter de heuvelen heb ik een oude woning zien staan," antwoordt Eliëzer; »daarheen brengen wij ons baassie."
»Wat die weer mag hebben!" meende het meesterke, in het opgewonden gelaat van den Zoeloe starend, doch Frits Jansen lachte en zeide: »Wat heb je, Eliëzer? Heb je dat groote beest van den witmensch weer gezien, waarover jij met het meesterke hebt gesproken?" »Ge bedoelt den vuurwagen," antwoordde de Zoeloe, »doch die zal me niet meer verschrikken.
Ze ziet er uit doodsch en verlaten; er brandt geen licht; de oude deur is niet gesloten, en men treedt het vertrek binnen. Terwijl nu de Zoeloe met inspanning zijner laatste krachten den kostbaren last in zijn armen houdt, ontsteekt het meesterke een vuurhoutje. Het schijnt wel, dat de bewoners heden middag voor het begin van den strijd, zijn gevlucht.
Gij hebt mijn witte jas gezien, mijn bruinen hoed, zelfs de hanenveer op mijn hoed?" »Ja," bevestigde de Zoeloe met een vaag voorgevoel, dat het raadsel thans op het punt stond, ontward te worden, doch tevens vol angst en vreeze, dat hij een vreeselijken misslag had begaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek