Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
»Hen voor zijn!" zeide Frits op bedachtzamen toon, en zich tot den Zoeloe wendend, ging hij voort: »Ik schrijf direct een brief aan mijn ouders. Gij licht mijn schrijven toe, en maakt hen duidelijk, hoe gruwelijk zij en ik zijn bedrogen geworden, want het staat bij mij vast, dat Jack Williams de brandstichter is. Ik stel je daardoor tegelijk in de gelegenheid om je dwaling weer goed te maken."
Maar het meesterke slaakt thans een zucht van verlichting, want het geblaf begint weer te naderen, en beweegt zich in de rechte richting naar hem toe. Hij nadert snel, en in groote sprongen bereiken de Zoeloe en Sultan de plaats van het onheil. »O meesterke," roept Eliëzer, »leeft hij nog?" »Hij leeft nog," antwoordt het meesterke, »maar hij is zwaar gewond aan het hoofd."
»Ja," antwoordde de vreemde kaffer niet zonder trots; »ik heb de hand wel eens op zijn buik gelegd." »Op zijn buik!" riep Eliëzer met verbazing; »hoe durft ge 't wagen!" Liever had de Zoeloe zijn harden kop gestoken in den opengesperden muil van een grimmigen leeuw dan de hand te leggen op den buik van dat razende monster.
Eliëzer was met dit voorstel natuurlijk zeer ingenomen, doch toen het meesterke verklaarde: »Frits is onschuldig aan den brand," toen werd de Zoeloe zeer bedroefd, want hij wist zeker, dat zijn jonge meester de brandstichter was. En een vreeselijke beklemming greep hem aan bij de gedachte, dat hij, een verachte kafferknecht, den zoon van zijn ouden baas tot schuldbekentenis zou moeten brengen.
Hij zeide deze laatste woorden met een zeker gewicht, dat een glimlach bracht op het gelaat van Frits Jansen en dezen deed zeggen: »Kaffertje, wie heeft dit land genoemd land van bedrog?" »Mijn ouwe baas," antwoordde de Zoeloe. »Ik dacht het wel, dat in jouw dikken kop dat idee niet was opgekomen, maar ga voort!" »Ze spraken over Johannesburg," vertelde de Kaffer, »en over Rhodes."
Hij naderde Frits Jansen tot op vijf passen; toen knielde hij neer, en hief de zwarte armen smeekend omhoog. De jonge Boer echter keerde het gelaat af en staarde naar den anderen kant, van waar een ossenwagen hotsend naderde. »Baas," smeekte de Zoeloe, »Baassie!" »Zie hem aan!" smeekte het meesterke. »Waarom?" vraagde Frits op ruwen toon.
Op verzoek van het meesterke vond de Zoeloe een onderdak in de schuur, en den volgenden dag ging men bij het krieken van den dag op reis. Het meesterke bereed zijn poney, en de kaffer liep er naast.
Maar als hij de tanden van den ongelukkige op elkander hoort klapperen, komt een gevoel van deernis op bij Reinard Jansen, en in zijn grijze oogen komt een zachter tint. Zijn aandacht echter wordt afgeleid door snelle voetstappen buiten, en zich omkeerend, ziet hij den kroeskop van zijn Zoeloe in den ingang der hut.
»Grijpt je vast aan de manen," beveelt de Boer, »en wijs mij den weg!" En terwijl Eliëzer dit doet, gaat het voorwaarts, de snelvoetige Zoeloe naast het paard, door slooten en struiken, dwars over het veld, recht aan op het kleine, schemerende licht, waar Frits Jansen bewusteloos ligt neergestrekt op de sprei van stroo.... »Hier is het!" zegt Eliëzer, hijgend van den snellen loop.
Snel spreidt het meesterke waar haalt hij die practische kennis toch van daan? het stroo eenigszins goed, en terwijl het meesterke van zijn jas een soort hoofdpeluw maakt, legt de Zoeloe den zwaargewonde behoedzaam in de bedstee neer.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek