Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 mei 2025
Ik mag thans mijn leger van geen man ontblooten en wil niemand in gevaar brengen door met u herom te dolen bij nacht en ontijde om een mageren Jezuïet te zoeken; want dat zoudt gij dan moeten, vermits Pater Eugenio niet meer te Bruck is." "Niet? O! in 's Hemels naam, Uwe Excellentie! waar bevindt hij zich dan?" "Kunt gij een geheim bewaren, Kapitein?" "Als goud, Uwe Excellentie."
Zoo ook met het hoofd der Jezuïeten-missie, den Padre Aquaviva, die vóór zijn aanstaand vertrek hem nog een bezoek wenschte te brengen. Zoo, gaat gij ons dan weer verlaten, Eerwaarde Vader? vroeg Akbar, toen de Jezuïet bij hem was binnengeleid. Ik moet wel, Sire! antwoordde Rodolpho, onze Provinciaal roept mij naar Goa terug.
"En ik vertelde hem, dat ons gilde uit dertig zangers bestaat, en dat de heilige Lucia onze schutspatrones is en wij nooit op straat zingen, maar slechts op binnenplaatsen en in de huizen. Ik zei hem, dat we legenden van heiligen zingen en treurzangen, maar nooit een wereldsch lied en dat de Jezuïet pater Succi zijn kerk voor ons opende, omdat wij blinden de zangers zijn van Onzen Lieven Heer.
Beckman dreef met een pereboomtakje de rondvliegende wespen van het kind, en de Jezuïet sloeg met de rol perkament op het vlak der linkerhand op en neder, terwijl hij zijn groote oogen beurtelings van het kind op de steenen trap, die om den toren liep, en vandaar naar de soldaten wendde.
"Neen!" zeide Reede, terwijl hij zijn oogen afwischte: "Laat den ongelukkige gaan, waar hem zijn gesternte brengen wil. In den oorlog werd zijn vader door mijn soldaten vermoord: en ik wil het bloed zijns zoons niet op mijn gemoed hebben. Hij ga en leve in vrede, indien zijn geweten het hem toelaat." "Wat den Jezuïet betreft dien moeten wij echter niet laten wegkuieren," zeide de Schout.
De gansche vergadering zweeg op dit voorstel, en de jongeling zag den Jezuïet met scherpe blikken aan, als wilde hij diens geheime oogmerken doorgronden; want hij stelde weinig vertrouwen in den zonderlingen man, die zich eerst bij hem voor een Remonstrant had uitgegeven en zich nu in 't gezelschap van Roomsche geestelijken bevond.
Onder het toeslaan duwde hij hem deze woorden toe: "septuagies septies!" "Ik herken u, vervloekte Jezuïet!" was het antwoord van Falckestein: "doch heden zult gij mij zoo gemakkelijk niet ontkomen." Deze woordenwisseling ging met verdubbelde zwaardslagen gepaard, toen eenige Hanevederen, die den Graaf gevolgd waren, gezamenlijk op den booswicht aandrongen.
Dit zeggende, plaatste hij de lamp weder voor zich en wachtte met een koel gelaat het antwoord des jongelings af. "Vraagt gij nog, wat mij ontzet heeft?" riep Ludwig uit, weder opstaande en met groote schreden de kamer op en neder wandelende: "Heb ik niet, als een andere Judas, mijn meester verkocht?" "Hmm!" bromde de Jezuïet: "uw meester is de Koning van Spanje."
En van een nevens hem staanden Brahmaan van hoogen rang een sierlijk handschrift van vrij grooten omvang aannemend, gaf hij dit over aan den Jezuïet, onder bijvoeging van de woorden: Het is een handschrift van den Atharva-Yeda, een der oudste heilige boeken onzer Indiërs, met daarnevens gelegde Perzische vertaling.
Mijn tegenwoordigheid in Den Bosch zal weldra noodzakelijk zijn: want zooeven ontvang ik de tijding, dat de Aartshertog overleden is." "Overleden! En zijn beloften? Wie waarborgt mij, dat zij zullen worden nagekomen?" "Ik," antwoordde de Jezuïet: "ik, die niet gewoon ben, mijn plannen te laten varen; doch daarom juist worde ik in Den Bosch vereischt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek