Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juni 2025
Hij begaf zich nu naar den kant van het weiland, doch ontdekte tot zijn spijt, dat de in 't begin gewonde Jezuïet, op wien men geen acht geslagen had, was opgestaan en van die zijde ontsnapt, na ook die plank achter zich weggehaald te hebben.
Zoo gij geen ander voorstel hebt, verzoek ik u alle verdere moeite omtrent mij te sparen en u naar uw kamp terug te begeven, waar ik juist van oogmerk was, u te komen bezoeken." "Dat rade ik u sterk aan," zeide Eugenio: "gij zult op een vermakelijk schouwspel vergast worden." "Met den sluipmoordenaar spreek ik niet," zeide Falckestein, den Jezuïet verachtelijk met de oogen metende.
Of de Keizer bepaald ernstig sprak, dan of zekere ironie zich mengde onder zijne woorden, schoon in zijn stem of gebaren daarvan niets merkbaar was, had de Jezuïet moeilijk kunnen beslissen.
"Luister!" zeide Eugenio: "hoort gij daarginds geen hoefgetrappel op de brug?" "Inderdaad," antwoordde de Graaf. "Wat beduidt dit gerucht?" "Het is uw vriend, die wegrijdt," hernam de Jezuïet met koelheid. "Hij heeft lang gehoopt, u te kunnen beschermen; doch Homo proponit et Deus disponit! gelijk de spreuk zegt."
Deze woorden sprak de Jezuïet, wien mijn lezers reeds voorlang herkend zullen hebben, op een langzamen, vasten toon, van tijd tot tijd ophoudende en den edelman met een snellen blik aanziende, om gade te slaan, welken indruk zijn redeneering op hem teweegbracht.
"Gij ziet, hoe een ontrust geweten ontwaakt," zeide de Jezuïet tegen Joan, meteen een pistool voor den dag halende: "deze man heeft mij herkend: hij behoorde ook onder de moordenaars." "Dat mag ik van jou wel zeggen, schurk!" galmde Bouke: "Jonker laat mij los: want zoo die schelm los komt, is het land in nood." "Gij hebt voor mijn veiligheid ingestaan," zeide Eugenio, Joan scherp aanziende.
Ik heb gezegd! en thans staat het aan u te beoordeelen, of gij u aan 't hoofd dier schaar plaatsen wilt, dan of gij hen allen, maar ook u zelven nevens hen, aan het zwaard des beuls ter prooi wilt geven." Meer overreed dan overtuigd door de woorden van den Jezuïet, begreep de Ambtman niettemin, dat er wel niets anders voor hem opzat, dat het voorstel aan te nemen.
Ik ben zeker dat het van dien fijnen jezuiet komt, die op den Kauwenberg woont en secretaris is van de spaarmaatschappij, meende de verdierenpikker, hij schrijft in de gazet. De vergadering duurde laat in den avond. In den frisschen herfstnacht ging Snepvangers alleen naar huis. De volle maan lei een zilveren glans over de stad.
Bedwelmd van pijn tastte de Jezuïet naar zijn pistolen; doch Ludwig voorkwam hem, en, zijn mes uithalende, stootte hij het Eugenio tot het heft toe in de zijde. De gewonde stortte ruglings achterover: hij poogde te spreken; doch alleen door een afschuwelijken lach kon hij zijn zielsgevoelens uitdrukken.
"Was hij een verrader," zeide Ulrica met kracht, "dan is hij de grootste huichelaar, die ooit bestaan heeft; doch ook op uw getuigenis, mijn vader! kan ik hem daar niet voor houden." "Welnu dan," hernam de Baron: "wat dunkt u van zijn ontsnapping, te gelijk met den Jezuïet? van deze wigge en dat touw? van dit briefje?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek