Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
"Ik kan 'm dan meteen nog wat over m'n responsie vragen," overlegde ze verder, "hij zal er nog wel alles van weten." Ze was nu al 'n week dag aan dag met haar naderende responsie bezig, kende de bladzij van Reinaert, die zij te lezen zou krijgen, al heelemaal uit 't hoofd. "Lieve kind, hou toch op over die responsie.
Je hebt een vreemden vriend, hoor ik. Wie is hij? Waarom heb je mij niet over hem gesproken? Hij heeft zeker niet veel goeds met je voor? Stil Jim! riep zij. Je mag geen kwaad van hem zeggen, ik hoû van hem. Zoo, en je weet niet eens zijn naam, antwoordde de jongen. Wie is hij? Mij dunkt, ik heb toch wel recht dat te weten. Hij is mijn tooverprins.
Ik weet niet of ik wel durf: Ik ben niet gewoon, iets bij de thee te gebruiken. Clara. Kom, doe het maar; Juffrouw Siloin ziet het niet. Caroline. Ik bemin dat gebak anders zeer. Louise. Ik bemin dat gebak: je l'aime beaucoup! Wel mijn lieve Caroline! Spreek liever Fransch. Ha! ha! die is goed! Caroline. Nu dan: ik hou er van.
Zij deed haar best er schilderachtig uit te zien, maar bracht het niet verder dan slordigheid. Zij heette Victoria en had een manie van naar de kerk te gaan. Dat was met Lohengrin, Lady Henry, geloof ik. Ja, het was met dien heerlijken Lohengrin. Ik hoû het allermeest van Wagners muziek. Die klinkt zoo hard, dat je altijd door kan spreken, zonder dat iemand het hoort, vindt u niet, Mr. Gray?
Je houdt dus van me, Jany? Ja, ja, Eline, ik hoû van je, maar rust nu, rust nu uit. O, rusten.... Dat eene woord doorsneed Jeanne's ziel. Eline sprak het uit met eene stem vol wanhoop, alsof er voor haar geen rust kon zijn, nooit meer. Maar toch liet zij zich, met een zwaren zucht, door Jeanne in de kussens vlijen en dronk zij het heete glas uit, dat Jeanne haar toehield.
Alle aanwezigen wijken ter zijde voor het drietal, dat ’t bed nadert, waarop Walten is neêrgelegd. „Hou jelui stil
"Ik hou je toch niet op met eten 't staat alles al zoo klaar.... eet je altijd alleen?" "Nee, ik heb nog den tijd.... De kok heeft 't eten nog niet gebracht; ik eet altijd van den kok. 't Is goed, en niet heel duur." "O, kookt je juffrouw niet voor je?"
"Wat belet het te onderzoeken?" vroeg Schaeck: "indien uw Edelheid mij verlof geeft, dan ga ik naar de schans, en zie, hoe het daar gesteld is." "En," zeide Berkhey, terwijl Van der Does op het antwoord peinsde, dan verzoek ik verlof, om hetzelfde te gaan onderzoeken te Leiderdorp. Indien de Spanjolen Lammen verlaten hebben, dan hou ik het er voor, dat zij binnen Leiderdorp niet gebleven zijn.
Waarom zou u niet de wereld van al haar zijden willen zien...! Omdat ik van u hou, antwoordde hij kalm en zijne doordringende oogen zagen haar beslist aan. En omdat ik er tegen op zie u te verlaten. Ik zou gaarne bij u willen blijven, altijd bij u willen blijven om u te beschermen.... Ik huiver er voor, van u weg te gaan: het wordt me, als ik aan mijn vertrek denk, of u een ongeluk kon gebeuren.
Hoewel nog bleek en eenigszins onvast van stem, antwoordt hij, zich tot een heesch lachen dwingend: "Hè! hè! hè! hè! dat is wel aardig, dat is casuweel." "Moeder," vraagt fluisterend Kobus, die al dien tijd stil op zijn stoel is blijven zitten: "Moeder, heet ik nou Makko?" "Stil toch," antwoordt vrouw Juttner even zacht, maar uiterst angstig, dat hij nog meer zal zeggen. "Hou je mond dan toch."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek