Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 juni 2025
Toen hoorden zij plotseling een dof gestommel aan de voordeur en allen keken met verwondering, de vrouwen bijna angstig, om. "Och Hiere, was és dat doar!" riep Rozeke, gejaagd opstaande, bang geworden door de akelige verhalen.
"Joa 't, 't es lijk of ik vriesde; 't derde es op wig," zuchtte zij. En plotseling, door die laatste emotie in al haar narigheid overweldigd, kon ze zich niet meer beheerschen en snikte ze 't in overstelpende tranen uit. "Ach Hiere! moet er d
Reeds vier keer waren zij er bij elkaar gekomen en zij zaten er dien middag voor de vijfde maal, toen het Geluw Meuleken, die als naar gewoonte buiten op den uitkijk stond, eensklaps haastig kwam in huis geloopen en bleek van ontsteltenis uitriep: "Och Hiere, bezinne, bezinne, Fons komt doar op 't hof mee Smul en mee boer Dons!" "Watte! watte!" schrikte Rozeke geweldig op. "Fons, bezinne!
Fons, mee Smul en mee boer Dons. Kijk! kijk! ze zijn doar!" "Och Hiere! och Hiere!" kreet Rozeke, lijkbleek en bevend door het raampje kijkend.
Starend-ondervragend, vaag-wantrouwig, den grooten, houten lepel, waar mee zij in den ketel roerde, even onbeweeglijk in de hand, kijkt Zieneken mij aan. Blijkbaar herkent ze mij niet. Dag Zieneken," herhaal ik, glimlachend. "Mag ik ne kier binne komen om mijn puipken t' onsteken?" Och Hiere Godheid, meniere!" roept ze plotseling, haar beide handen in elkaar slaande.
Kreten galmden in de duisternis op korten afstand, en 't oogenblik daarna rukte de hijgende slijtersbende door het hooge ritselende koren aan, en kwam Alfons huilend en roepend op haar afgevlogen: "Rozeke!... Och Hiere, Rozeke!... Leeft-e nog? Hé-je geen lied." "Niets! niets!" juichte zij heesch haar redder te gemoet.
En hoe kwam da, Soarelke! Hoe en wannier es da gebeurd? Da was ons Hiere die hem uit den Hemel zond, om e-kier te kijken hoe dat 't hier op de weireld gijnk," orakelde Soarelke. Joa moar, hoe? Ala, toe, Soarelke, vertelt-e-kier.
"O joa ik, mevreiwe, joa ik; en 'k zal alle doagen onze lieven Hiere bidden omdat Hij ou toch genezen zoe," zuchtte Rozeke met hikken in de stem. De zieke dankte met een langen, stillen blik van liefde en als een doode vracht zag Rozeke haar in het wagentje naar boven dragen, terwijl zij zelve snikkend heenging.... Dit was de laatste maal dat zij haar buiten zag.
De jonge knecht liet zijn dorschvlegel vallen en liep haastig door het hek, terwijl Smul naar het woonhuis toe kwam. "Och Hiere," dacht Rozeke doodsbleek en bevend, nu zal hij mij slaan, mij doodslaan." Zij deed Hilairken en Marietje in een hoek achter 't tafeltje zitten en klampte haar rechterhand aan de wieg van het kleintje, terwijl zij met de linker instinctmatig Melekens schort vastgreep.
Haar betrokken, bleek gezicht met triestig-doffe oogen verwrong zich als onder een pijnsteek en zij antwoordde, vol aarzeling en twijfel: "Och Hiere, 'k en weet ik zelve niet; wa peist-e gij?" "Ik zou d'r eirdappels planten," antwoordde hij kortaf. "Veur de suikerijen geven z' ou wat dat ze willen en d'eirdappels houên altijd uldere prijs."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek