Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 november 2025
In hare halve zwijmeling had zij niet gezien, hoe een lange dennetak den weg versperde, en de scherpe twijg had haar even het voorhoofd geschramd en zich in heur kapsel verward. Uit vrees zich nog meer te verwonden, hield zij zich achterover gebogen, het onbeweeglijke hoofd door heure haren als vastgestrengeld aan den tak.... Ai! kreunde zij steeds.
Ach toe, laat het me zeggen, ik moet het toch zeggen: ik zie nog altijd dat mensch naast me, ik ruik haar parfum en ik hoor wat ze zegt ... Het gaat me niet uit mijne ooren ... Zij sidderde meer en meer, en toen kwam het weêr over haar en in haar: dat van dat oog, van die stem, dat vreemde, dat was als eene hypnoze van een geestelijken invloed: dat, wat heur vader niet had kunnen begrijpen.
Maar Lamme was jammerlijk aan 't zuchten: Ik heb honger. Gij zult eten, sprak de schoone dame, vermits gij over niets anders bekommert zijt dan over uwen buik. Ha! en mijne vrouw, zuchtte Lamme, als om heur gezegde te logenstraffen. Maar die woorden stelden de meid teleur. Lamme en Uilenspiegel aten buik-sta-bij en dronken als tempeliers.
Aldus bleef ze langen tijd zitten; eindelijk trok zij een schaaltje uit den zak; hij zag heur bedelen in de groepen, en vooral vragen aan degenen, die zich 't onvoorzichtigst hadden uitgelaten. En een iegenlijk gaf heur gereedelijk een gulden, een denier of een oortje.
Sommige schrijvers hebben in hunne bepaling van de eerste menschenrassen deze Indianen in twee klassen verdeeld; maar dit is zeker niet nauwkeurig. Onder de jonge vrouwen of chinas verdienden enkele zelfs den naam van "schoon." Heur haar was grof, doch zwart en glanzend, en zij droegen het in twee vlechten die tot aan het middel hingen.
Vincents plotselinge ziekte; hun gesprek dat haar maar niet goed voor den geest kwam: haar medelijden voor dien neef, die haar heur vader deed herdenken.... Zij wilde nu niet aan dat alles denken, zij wilde nu slechts gelukkig zijn, bij haar Otto.... Bij jou ben ik altijd kalm, bij jou heb ik het altijd zoo goed.
Als een van heur poogt te ontsnappen, naait gij ze in eenen zak en smijt ze in de Leie. Hij heeft mij niet gedood, kreet Gilline, uit heuren hoek springend en met heure vedel zwaaiend. En zij zong: Bloedig was de gedachte Die nog mijn hart ontstelt. Ik ben van Eva's geslachte Door Satan, den fellen held. Stevenijne en de anderen zetten een gezicht alsof zij in tranen gingen uitbarsten.
Haar oog hief zich zwaarmoedig en schuchter tot hem op: zou hij iets weten van dien avond, waarop mevrouw Van Raat haar geheim haar had ontwrongen? Mevrouw had immers beloofd te zwijgen! Maar mevrouw zou toch niet gezwegen hebben, als ze zeker was, dat heur zoon haar, Freddy, nog liefhad.... Dat zou geene moeder gedaan hebben, al had ze ook beloofd... O, die martelende onzekerheid!
Vincent stond op en zij verontschuldigde zich over heur toilet. Maar zij zag er zeer bevallig uit. U verlangde zoo dringend mij te spreken! sprak zij zacht tot St. Clare, terwijl zij hem de hand reikte. Neemt u me dus niet kwalijk, dat ik maar zoo gekomen ben! Gaat u zitten. Zij zetten zich, terwijl Vincent zich met zijn courant in den wintertuin terugtrok. St. Clare nam Eline met een blik op.
Maar plotseling vielen sterren in haar oogen langs schichtige stralen. En heur haren woeyen op, als zwarte vlammen om haar hoofd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek