Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 mei 2025
De woorden sprongen naar Mathilde, vielen om haar heen op den grond. Zij andwoordde en sprak als met een hoofd, dat een eindje vóor haar eigenlijke zoû wezen. Maar het woord "meneer" tikte op haar hersens, en toen begonnen de woorden haar te slaan, op haar schouders, tegen haar hals, tegen haar wangen, als de gepolijste gemeenplaatsen van het onverschillige leven, dat ruw langs haar heen ging.
En hij begon: Steek deze sigaar in uwen mond om te beletten dat ge mij, met onzin, in de rede mocht vallen, want wat ik u te zeggen heb is van delikaten aard en moet ik ineens om ervan ontlast te zijn afhaspelen.... Simon, mijn kind, er zit een worm in uwen geest en ge laat uwe hersens vermolmen.
De kapitein zei, dat hij aan 't avondeten gemerkt had dat ik alles met zekere verbazing bekeek, en soms nauwelijks mijn lachen, naar 't scheen, bedwingen kon, wat hij niet wist hoe hij 't verklaren moest, maar toeschreef aan de eene of andere stoornis in mijn hersens.
Verschoon mij: mijne hersens zijn ontsteld, ik ben zinneloos, zinneloos genoeg om mij in de ziekte van Robrecht te verblijden ... ik, die al mijn bloed zou geven om hem gelukkig te weten! Moge de barmhartige God mijne schuldige ontsteltenis mij vergeven en hem spoedig laten genezen!" "Maar hij is niet ernstig ziek, Dakerlia." "Ha, ik begrijp: het hart alleen doet hem wee, niet waar?
Hij hield zijn kind, dat beeldeken van smerte, in zijne hersens vaste en zijn hopeloos gedacht en wilde zich niet losrukken daarvan, hoe 't hem folterde en martelingen aandeed.
De Amerikaan nam kalm den zakdoek uit zijn zak, en sloeg het stof van zijn lange laarzen. »Jij praat van goede trouw, goede trouw in een goudstad Marling, hoe krijg je 't in je hersens? 't Is allemaal kool, wat ik je zeg!" »De Boeren hebben in jou een goeiën pleitbezorger," zeide Charles, niet zonder bitterheid. »En Rhodes in jou," antwoordde de Amerikaan met de grootste kalmte. »Rhodes?
Intusschen deden verscheidene bootslieden moeite om het vaartuig te beklimmen. "Handen af!" riep de schipper, een eind hout opheffende: "handen af! wat beduidt dit? Die koopman kan toch niet met u allen te gelijk meegaan. Bij Sinter-Klaas! die een hand aan 't schip slaat sla ik de hersens tot gruis. Gij allen kent Krijn Jansz, en gij weet dat hij woord houdt."
Wij zijn veel te vurig van aard, om ons te kunnen schikken in een toestand, dien wij met hart en ziel verachten en verfoeien. Niet de buitenlandsche vijand maakt ons vleugellam, dien vreezen we niet; maar de binnenlandsche vreet ons in de ziel, in 't hart, in de hersens! Niets kan ons troosten, niemand kan ons helpen dan God en wij zelf!
Ik weet niet, waarvoor gij water wilt hebben, maar ik geloof dat het u nog al zal meevallen. Gelooft gij dat werkelijk? Dat kan niet beter! Uw woorden zijn als de druppelen van den dauw op den verdorrenden akker. Gij weet dus niet, waartoe ik dat water gebruiken wil? Neen. Gij vermoedt het ook niet? Neen. Dan moge Allah uw hersens behoeden, want ze zijn aan een uitgedroogde regenbak gelijk.
Heb je 't minder benauwd?" Als uit een zwaren slaap ontwakend, zucht zij diep, ligt een paar minuten doodstil en zegt dan fluisterend: "'k Ben zoo koud, en toch brandt het daarboven in mijne hersens." "Een zonderlinge toestand," denkt de dokter, als hij het bed weer nadert en de zieke nauwkeurig gadeslaat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek