Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Die twee gulden, die scheen ie heelemaal vergeten te zijn. Nou, des te beter voor haar.... maar je most daar wel zoo'n rare as die Hein voor wezen.... Toen ze thuis kwam vroeg juffrouw Jonkers, die met Wilmpje op den arm open deed: "En wat zei je moeder ervan?" "'k Ben niet thuis geweest," antwoordde het kind stug.
Sprotje werd verward; zij begreep volstrekt niet, wat hij met die o's eigenlijk zeggen wou; en toen zij, de beide builtjes in haar mand, wat ontnuchterd het winkeltje weer uit kwam, zag zij op eens, aan den overkant der smalle straat, den vroegeren vrijer van Sien aankomen.... Sinds den avond van het briefje en de afgetrochelde twee gulden, had zij Hein niet weerom gezien.
Toen je zoo schreeuwdet alsof je een mager speenvarken waart; waardoor Tromp en Piet Hein er op afkwamen en mij braaf de les lazen." "En toen je geklimd heeft op dien grooten toren," hernam Jan, terwijl hij zijn tanden liet zien en in de handen wreef, "en met steentjes smeet." "En toen je dacht, dat het een vogeltje was, ha, ha!" riep De Ruyter lachende uit.
Geene duizend Professoren waren instaat, Piet Hein er toe te brengen, dat hij de Spaansche Zilvervloot nam, dat De Ruyter den Vierdaagschen Zeeslag won, dat Rembrandt zijne »Anatomische les« wist te scheppen, dat Cromwell een' Koning op het schavot kon brengen, dat Washington de machtigste Republiek der Nieuwe Geschiedenis grondvestte, en dat Napoleon zich eene Keizerskroon op het hoofd drukte.
Gek, die Hein,.... daar was ze nou dit half jaar telkens zoo bang voor geweest.... en nou vond ze 't wel prettig hem tegen te komen.... 'r Mond en 'r voorhoofd trokken ouwelijk-wijs van zich te schikken tot een knussig praatje.
"Wat is het, dolleman? Wat is het?" vroeg Hein. "Kijkt dan toch!" riep ik. "De Ammiraals-vlag is te halver steng!" Het blozende gelaat van Piet Hein werd bleek toen hij dat zag en de kapitein riep: "Kinderkens, onze Ammiraal is gesneuveld!" "Onze Ammiraal is gesneuveld," in een oogenblik was het op de geheele Bare bekend en iedereen sloeg de schrik om het hart.
Waar zullen ze een vinden als hij? Wie zal hem ooit gelijken?" Martens wangen werden vuurrood, zijne oogen glinsterden en de hand zijns Vaders vattende zeî hij: "Vader, ik wil zoo'n Ammiraal worden!" "Gij zijt dwaas, jongen! Gij en weet niet wat gij wilt!" zeide Tromp; maar schipper Hein legde zijne hand op Martens hoofd en sprak: "Met God is alles mogelijk, jongen!" Zoo'n Hein!
"'t Het er altijd ingezete, hè?" zei Sien, "die twee gulden toen, van Hein...." Zij spraken zachtjes, omdat het een zieke gold. Het kind, half sluimerend en half duizelig-wakker in haar bedstee, hoorde vaag en onontroerd, dat er over haar mutsje werd gepraat; zij dacht aan het tweede, dat zij juist van plan was geweest zich dezer dagen te koopen; zij dacht er aan zonder vreugde en zonder berouw.
Ze namen de kaarten, en gooiden ze neder, ze schudden ze, en gaven. Gerard lette niet op, en verloor. Hij was met honderd goudstukken in de herberg gekomen, maar na drie uur was er niets meer van zijn geld over. Magere Hein streek koelbloedig 't goud van de tafel, en liet het in zijn beurs vallen. "Ziezoo! tot morgen," lachte hij.
Gedachteloos speelde hij kaart, en gedachteloos verloor hij. Bijna te middernacht verlieten de vrienden elkander. Gerard was vastbesloten den raad van mageren Hein op te volgen, en hij liep naar den kruisweg. 't Klokje van den verren toren sloeg twaalf uur hij hoorde 't rammelen van een ketting, toen sprak hij met vaste stem: "In naam van den Duivel ben ik hier."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek