duizelig-wakker

Bijgewerkt: 19 juni 2025

"'t Het er altijd ingezete, hè?" zei Sien, "die twee gulden toen, van Hein...." Zij spraken zachtjes, omdat het een zieke gold. Het kind, half sluimerend en half duizelig-wakker in haar bedstee, hoorde vaag en onontroerd, dat er over haar mutsje werd gepraat; zij dacht aan het tweede, dat zij juist van plan was geweest zich dezer dagen te koopen; zij dacht er aan zonder vreugde en zonder berouw.

Margo Scharten-Antink - Sprotje heeft een dienst