Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
"Mijn dochter zal niet met iemand trouwen, die met den weerwolf heult." Gerard liet zijn goudstukken in zijn zak rammelen. "Zonder dát zul je niet kunnen kaartspelen, magere Hein. "Dan laat ik 't vervloekte kaartspel." "Dat kun je niet meer. 't Kaartspel heeft jou te pakken. Ik wil je eens wat zeggen, magere Hein. Zullen wij om je dochter zes-en-zestigen?
"Onze Goede Vaêr Tromp, de lieveling van al wat zeeman, heet, de held van Duins, de man, dien we op de handen zouden kunnen dragen en aan wien het Gemeenebest meer dank schuldig is dan zelfs aan den onvergetelijken Piet Hein, die milioenen thuis bracht, die man is in ongenade gevallen.
Maar dan herinnerde zij zich de eerste ontmoeting, toen zij nog bij Meester Jonkers diende, en een paar andere, vluchtiger, van maar een knik, en een "bezjoer" naar den overkant der straat: 't was geen kwaje, die Hein.... Haar ontdane gezichtje klaarde weer op, herkreeg zijn schijn van stille vriendelijkheid.
Ik zeg je, dat je je moest schamen, wanneer je tegenover den mageren Hein komt te zitten, en hem zult zeggen, dat je den boer zonder vergoeding de pacht hebt vrijgescholden. Hij zal je uitlachen, en niet alleen magere Hein, maar ook lange Dries, en gezellige janus, ze zullen je met zijn drieën uitlachen, omdat je een domme, goede kerel bent.
Na dien tijd waren we daar niet geweest, en nu had Trijn de jongens er zeker op afgestuurd om mij te halen. "Ken je die vuile, gelapte borsten, Huib?" vroeg Marten. "Of hij ze kent?" sprak schipper Hein, die stillekens achter ons gekomen was, "of hij ze kent, Marten? Bijlo, het zijn zijne beste vrienden! Niet, Huibje?" "Hé, Huib! Huib! Huib! Kom-je?" klonk het van den wal.
Kom Hein! help mij eens, dan zullen wij hem daar afhalen." Hendrik, toegeschoten zijnde, vereenigde zijn krachten met die van Joan, om Koenraad naar omlaag te trekken: deze begroette hen met eenige schoppen en trappen, en klemde zich zoo vast om den boom, dat, toen het aan de beide kinderen eindelijk gelukte, hem op den grond te krijgen, hij een gansche tak met zich medenam.
"Nog al ... nog al...." "Zeg eens ... en is dat waar, van die macaronie en die ... die...." "Bloedpens." "Hein?" Ze vertrokken. Ze gingen de wijk van Onze-Lieve-Vrouw-te-Rooje af en dronken in de kroegen, de taveernen en de kavitjes. De verschillige geluiden der lage stad sprongen gelijk ledige vaten rond hen.
Nu die Hein zegt dan: 'Zoek je mij? Daarop zeggen de meesten gewoonlijk: 'O neen! ... jou bedoel ik niet! maar dan antwoordt Hein weer: 'Er is toch niets anders te vinden dan mij. Dan moeten ze zich wel met Hein tevreden stellen. Johannes begreep, dat hij van den dood sprak. 'En gaat dat altijd, altijd zoo? 'Welzeker, altijd.
Ik vatte moed en, als wilde ik schipper Hein tot eenen logenaar maken, riep ik: "Loopt, ik ken je niet!" "Heeee! Hij en kent ons niet, Jan?" schreeuwde de een en begon met den ander, die Joost heette, allerlei sprongen te maken, en toen ze moede waren van al die malle luchtsprongen begonnen ze te zingen: "Kom, Huib, zing dat fijne mopsjen toch mee, man!" zeî Hein.
Hein zal toch wel wat verdiend hebben, anders...." Hier stoof de knaap driftig op: "Hein wat verdiend? niets had de arme jongen gedaan, zoomin als gij of ik. Hoor maar eens hoe het gebeurd is. Ik ging...." "Ik geloof u wel, lieve Joan! je hebt het mij van morgen al verteld; maar je had je er niet mee moeten bemoeien: dat was altijd verkeerd van u."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek