Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 oktober 2025
"Nu juffrouw, als ú het wilt, dan zal, zoo waar als ik Thomas Van Hake heet, dat monument er komen ook! Dokter wou dat ik er mij eens flink zou voorspannen; maar.... ik was wat bang, en 't ging niet zoo vlot als ik wenschte, doch nû, ja, nu ik weet dat u.... jawel juffrouw, jawel! dat geeft me courage, dat steekt me, als ik weer werven ga, een riem onder 't hart.
U bent nu wat overspannen omdat...." Met een vreeselijken vloek valt de majoor den provisor in de rede. Van Hake moest niet denken dat hij een kind voor zich had.
Mevrouw Van Hake heeft het gelaat van den spreker afgewend en fluistert: "Och Thom, dat was het toch niet;.... tenminste...." "'t Is goed dat men de zaken maar bij haar naam noemt mevrouw, want als dit werkelijk een punt van vrees bij u uitmaakt, dan ben ik in staat om u volkomen gerust te stellen en van het tegendeel uwer vrees te overtuigen.
"Waarschijnlijk....? Je zegt waarschijnlijk!? En waarom lig ik dan hier; en waarom....?" Eensklaps komt ze overeind en snelt naar de deur, roepend ja bijna gillend: "August, August! Helmond! waar ben je!?" Mevrouw Van Hake komt Eva terzij: "Als dokter hier was Eva, dan zou hij zeggen: Kindlief je moet je kalm houden; er zijn omstandigheden...." Eva hoort haar niet. Zij staart strak naar den grond.
En mevrouw Van Hake, die nu begrijpt dat men dokter maar liefst over geheel wat anders moet spreken, laat er schier onmiddellijk op volgen: "Ik geloof dat Eva toch bijzonder met het huis blijft ingenomen," en dan half lachend: "beter dan met Bus als huisknecht."
Eva glimlachte naar Debeckes zij, zonder echter te weten waarover hij sprak, en ving tegelijk van zuster Louise een hartelijk knikje op, 'twelk ze beantwoordde, maar zonder juist veel aan 't zusje te denken dat ze wel liefheeft maar, dat toch altijd zoo iets.... zoo iets heel anders heeft gehad. "Jawel, daar broeit iets Louise;" zegt Thomas Van Hake, die naast Louise Armelo zit.
"Ah juist," zegt Jacoba; en zich geweld doende, neuriet ze van het blad het begin eener melodie uit de "Liedjes van Herman Donerie." "'t Komt me zoo bekend voor, zoo fameus bekend. 't Boekje is dus niet van ú mijnheer Van Hake?" "Nee, pardon juffrouw!" Jacoba heeft zich geheel hersteld. Opstaande en hem het boekje toonend, vraagt ze: "Kunt u ook zien of het hier op 't orgel thuis behoort?"
Mevrouw Van Hake haalt het geschrift te voorschijn. 't Zou zeker nu de eerste schok was doorstaan het verstandigste wezen om Eva zooveel mogelijk de waarheid in het aangezicht te doen zien, en, terwijl men haar bad om zich kalm te houden, een beroep te doen op haar verstand en haar waarachtige liefde voor haar man: "Hier is de brief die je zoo treffen moest Eva.
Och entre-nous menheer Van Hake, jij bent de eenige aan wien ik 't zeggen zou, maar 't staat alles in 't nauwste verband. De reden waarom ik eigenlijk hier kom is een gezondheidsinformatie. Is.... isse dokter vandaag op De Zonsberg geweest?" "Dokter is er op 't oogenblik met zijn vrouw." "Op 't oogenblik, och-kom, dus niet thuis?
Mevrouw Armelo werd zelfs door den zoen aan haar kind gegeven, tot tranen geroerd, en hoezeer zij ook van de "gelijkheid der partijen" overtuigd was "allemaal militair" toch heeft ze, toen de rijke heer van De Zonsberg haar eigen Eva zoende, mevrouw Van Hake die naast haar stond, in 't oor gefluisterd: "O 't is een engel van een man, en tóch vijf rangen hooger niewaar?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek