Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 oktober 2025
De generaal Van Barneveld was nog niet gekomen, ofschoon hij desnoods reeds in den voormiddag te Amsterdam had kunnen zijn. Mevrouw Van Hake bedroefde dit, misschien het allermeest in Eva's belang. Maar, innig deed het haar tevens goed, dat Helmonds tweede wensch ofschoon die bezwaarlijk zou kunnen vervuld worden haar besten Thomas gold.
Van Hake ziet om, en haar aan. De gedachte om het boekje weer ijlings in de la te bergen is even spoedig verworpen als ze gerezen was. Inwendig bevend, tuurt Jacoba er in, en ofschoon het spreken haar moeite kost, toch zegt ze snel: "Ik vond hier dit boekje, en dacht dat hetgeen u speelde er in stond, maar...." "Hé, in dat boekje? ik ken het niet juffrouw, 't Was een psalm dien ik speelde."
Mijnheer had ook dit recept voor zich zelf geschreven; Bus moest er dadelijk mee naar mijnheer Van Hake gaan, en dan meebrengen 't geen deze hem geven zou. Tegen acht uren zou hij mede een vigilante bestellen, want dokter moest vroeg naar De Schebbelaar. Maar sust! geen leven, en vooral geen geklop meer.
"Mevrouw Van Hake, ik dank je; ik dank je met een vol en bewogen gemoed! Over de waarde van uw geschenk spreek ik niet meer. Dat u 't mij geven woudt, het treft me diep.... zeer diep. Hoe zou ik het kunnen weigeren terwijl Thomas zelf onze namen erop vereenigd heeft. Ja, welzeker, de Van Hakes en Helmonds zijn door onverbreekbare banden van vriendschap aan elkaar verbonden.
Toen Van Hake na al onze rampen en zijn langdurig ziekbed gestorven was, en u in zijn plaats als dokter te Romphuizen kwaamt, toen was het uw liefde die....." "Beste mevrouw, waarvoor toch dat alles? Wij weten immers wel....." "Maar dokter, laat moeder nu toch alsjeblieft uitspreken. Moe wordt altijd zenuwachtig als men haar in de rede valt.
"Ik!" klonk het antwoord, 'twelk zeker het meest voor de hand lag; doch spoedig ook werd die inlichting achtervolgd door de bijvoeging: dat menheer Van Hake liet zeggen of dokter, als hij 't eenigszins kon doen, toch alsjeblieft dadelijk bij vrouw Sturk wou komen, 't Was noodig, en de kuiper ging zoo vreeselijk aan.
Jawel, onder ons, ik spreek van Jacoba, en ik ben òvergelukkig dat het toeval mij u, en niet dokter Helmond deed vinden. Je hebt haar op dien morgen gezien, geobserveerd, ge.... enfin door je uitmuntende zorgen haar in 't leven behouden. Merci, waarachtig Van Hake, van harte merci!" Kippelaan tastte over de toonbank naar handen, die echter niet voor den dag kwamen.
Als dokter niet kwam dan zou de kuiper gek worden, zeidie, want vrouw Spanning had hij al gedreigd de deur uit te smijten. Van Hake! Vrouw Spanning! Helmond begreep niet wat dit alles beteekenen moest. Maar, duidelijk klonk het naar beneden: "Zeg dat ik aanstonds zal komen." En het raam ging weer dicht.
't Is me dan alsof ik hem nog zóó moet zien binnenkomen." Er volgde een pauze. Van Hake begreep eensklaps dat het misschien niet goed was om zoo over Donerie te spreken; dat lieve meisje heeft immers zenuwaandoeningen, en de herinnering aan dien akeligen morgen bij Krul kon haar nadeelig zijn. Die blanke engel! "'t Is hier toch een prachtig uitzicht juffrouw Van Barneveld!
Je weet Van Hake, dat we om zoo te zeggen boezemvrinden zijn, en dus...." "Moest u dokter hebben, menheer Kippelaan?" "Chut, chut, amice. Je begrijpt wel dat ik mijn reden heb waarom ik hier achter inkom. Mijn vriend Helmond wilde ik spreken; jawel, maar chut! in een teere zaak; heel teere zaak; en dáárom.... A propos, je hebt witte drop, wit? Klaar hé?" "Jawel. Verkouden menheer Kippelaan?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek